تحلیل هزینه-فایده اجرای برنامه های توان بخشی ورزشی در مقایسه با درمان های دارویی در بیماران پارکینسون

در این مطالعه که طی سال های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۵ انجام شد، هزینه-فایده اجرای ۵ برنامه توان بخشی ورزشی در مقایسه با درمان های دارویی در ۳۵۰ بیمار پارکینسون بررسی گردید. میانگین کیفیت زندگی تعدیل شده برحسب کیفیت (QALY) در گروه توان بخشی ورزشی ۴.۱ بود، در حالی که این مقدار در گروه درمان دارویی ۳.۴ اندازه گیری شد. هزینه های مستقیم درمان در گروه توان بخشی به طور متوسط ۱۰,۸۰۰ دلار بود، کمتر از ۱۳,۵۰۰ دلار هزینه مستقیم گروه دارویی. هزینه های غیرمستقیم در گروه توان بخشی ۵,۲۰۰ دلار و در گروه دارویی ۴,۰۰۰ دلار ثبت شد. مجموع هزینه های مستقیم و غیرمستقیم در گروه توان بخشی ۱۶,۰۰۰ دلار و در گروه دارویی ۱۷,۵۰۰ دلار بود که نشان دهنده صرفه جویی ۱,۵۰۰ دلاری به نفع توان بخشی ورزشی است. نسبت افزایشی هزینه به اثربخشی (ICER) برای توان بخشی ۳,۹۰۲ دلار به ازای هر واحد QALY محاسبه شد که کمتر از آستانه ۵,۰۰۰ دلار بوده و مقرون به صرفه بودن این روش را تایید می کند. همچنین در این مطالعه از ۳ الگوریتم ژنتیکی پیشرفته برای تحلیل داده ها بهره گرفته شد که به شخصی سازی برنامه های درمانی کمک کرد. این نتایج نشان می دهد که توان بخشی ورزشی نه تنها باعث بهبود قابل توجه کیفیت زندگی بیماران می شود، بلکه هزینه های کلی درمان را نیز کاهش می دهد. بر اساس این یافته ها، پیشنهاد می شود سیاست گذاران سلامت اجرای گسترده تر برنامه های توان بخشی ورزشی را در دستور کار قرار دهند.

کلیدواژه ها:

بیماری پارکینسون ، کیفیت زندگی تعدیل شده برحسب کیفیت (QALY) ، نسبت افزایشی هزینه به اثربخشی (ICER) ، داده های ژنتیکی ، الگوریتم های پیشرفته ، سلامت اقتصادی ، هزینه های مستقیم و غیرمستقیم ، برنامه های توان بخشی ، مدیریت بیماری مزمن ، ورزش درمانی ، الگوریتم های یادگیری ماشین.