رویکردهای نوین درآموزش مهارت های فنی وحرفه ای

تحولات فناورانه و تغییرات سریع در ساختار مشاغل، آموزش های فنی و حرفه ای را با چالش های تازه ای مواجه کرده است. این پژوهش با هدف بررسی نقش و اثربخشی رویکردهای نوین آموزشی در ارتقای کیفیت آموزش های مهارتی انجام شده است. روش تحقیق به صورت کتابخانه ای و مبتنی بر تحلیل نظری منابع علمی معتبر داخلی بوده و از داده سازی استفاده نشده است. یافته ها نشان می دهد که رویکردهایی مانند یادگیری مبتنی بر شایستگی، آموزش ترکیبی، استفاده از فناوری های تعاملی و طراحی آموزش های بازارمحور، موجب افزایش اثربخشی یادگیری، ارتقای انگیزش فراگیران، و بهبود آمادگی شغلی آنان می شوند. همچنین، نقش مربیان در پیاده سازی این روش ها بسیار حیاتی است و توانمندسازی آنان از طریق آموزش های تخصصی، شرط لازم برای موفقیت این تحول آموزشی است. نتیجه گیری پژوهش حاکی از آن است که تحقق ظرفیت های رویکردهای نوین، نیازمند بازنگری در برنامه های درسی، توسعه زیرساخت های فناورانه، و ایجاد شبکه همکاری میان مراکز آموزشی و صنایع است. این تحول می تواند زمینه ساز افزایش اشتغال پذیری، کاهش شکاف مهارتی، و ارتقای عدالت آموزشی در کشور باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش فنی و حرفه ای ، یادگیری مبتنی بر شایستگی ، آموزش ترکیبی ، فناوری آموزشی ، اشتغال پذیری