تاثیر بازخورد معلم بر انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

بازخورد معلم یکی از مولفه های بنیادین در فرآیند یاددهی و یادگیری است که نقش مهمی در رشد شناختی، عاطفی و انگیزشی دانش آموزان ایفا می کند. در مقطع ابتدایی که شکل گیری نگرش های یادگیری و احساس کفایت تحصیلی دانش آموزان آغاز می شود، نوع و کیفیت بازخورد معلم می تواند مسیر پیشرفت تحصیلی آنان را تعیین کند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر بازخوردهای سازنده، تشویقی و اصلاحی معلم بر میزان انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی است. در این پژوهش، بازخورد نه صرفا به عنوان ابزاری برای ارزیابی، بلکه به عنوان عاملی برای رشد و هدایت یادگیری مورد توجه قرار گرفته است. یافته های نظری نشان می دهد که بازخورد مثبت و هدفمند می تواند احساس شایستگی، خودباوری و اشتیاق به یادگیری را در دانش آموزان تقویت کند، در حالی که بازخورد منفی یا مبهم ممکن است موجب کاهش اعتماد به نفس و انگیزه شود. بنابراین، نوع تعامل معلم با دانش آموز و نحوه انتقال پیام های آموزشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بازخورد موثر زمانی تحقق می یابد که بر فرآیند یادگیری تمرکز داشته باشد نه صرفا بر نتیجه، و به دانش آموز کمک کند تا اشتباهات خود را درک کرده و مسیر پیشرفت را شناسایی کند. نتایج این پژوهش بر ضرورت آموزش معلمان در زمینه مهارت های بازخورددهی و اهمیت ایجاد فضای عاطفی مثبت در کلاس درس تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

بازخورد معلم ، انگیزه پیشرفت تحصیلی ، یادگیری موثر ، آموزش ابتدایی ، تعامل آموزشی ، خودباوری