بررسی نقش روش های نوین تدریس مبتنی بر فناوری های هوشمند در ارتقای یادگیری عمیق و پایدار دانش آموزان در نظام آموزش و پرورش معاصر

تحولات سریع فناوری و تغییر نیازهای جامعه دانش بنیان، نظام آموزش و پرورش را با چالشی جدی مواجه کرده است. دانش آموزان امروز در محیطی پیچیده و اطلاعات محور زندگی می کنند که نیازمند مهارت های تفکر انتقادی، خلاقیت، تحلیل و حل مسئله است. در چنین شرایطی، روش های سنتی تدریس که بر انتقال یک سویه اطلاعات تمرکز دارند، توان پاسخگویی به این نیازها را ندارند و یادگیری غالبا سطحی و موقتی باقی می ماند. فناوری های هوشمند مانند محیط های یادگیری تعاملی، واقعیت افزوده، واقعیت مجازی، هوش مصنوعی و سیستم های مدیریت یادگیری، فرصت های بی سابقه ای برای بازطراحی فرآیند یادگیری فراهم می کنند. این فناوری ها امکان ارائه بازخورد سریع، شخصی سازی مسیر یادگیری و ایجاد محیط های مشارکتی و انعطاف پذیر را فراهم می آورند. دانش آموزانی که در چنین محیط هایی آموزش می بینند، قادرند مفاهیم پیچیده را بهتر درک کنند، روابط میان دانش ها را تحلیل نمایند و توانایی به کارگیری دانش در موقعیت های جدید را پیدا کنند، که همگی شاخص های یادگیری عمیق و پایدار محسوب می شوند. تلفیق روش های نوین تدریس با فناوری های هوشمند، موجب افزایش مشارکت فعال دانش آموزان، تقویت مهارت های تفکر انتقادی، حل مسئله و خلاقیت، و ارتقای انگیزه و اعتمادبه نفس آنان می شود. استفاده هدفمند و هوشمندانه از فناوری های نوین در تدریس، نه تنها کیفیت یادگیری را افزایش می دهد، بلکه زمینه تحقق یادگیری پایدار و مادام العمر را فراهم می آورد. معلمان با بهره گیری از فناوری می توانند نقش راهبر و تسهیل گر یادگیری را ایفا کنند و دانش آموزان را به یادگیری فعال و معنا محور هدایت نمایند.

کلیدواژه ها:

روش های نوین تدریس ، فناوری هوشمند ، یادگیری عمیق ، پایدار ، دانش آموزان ، آموزش و پرورش ، معاصر