نقش معلمان در پرورش خلاقیت و تفکر خلاق دانش آموزان

این مقاله به بررسی نقش حیاتی و چندوجهی معلمان در پرورش خلاقیت و تفکر خلاق دانش آموزان در نظام آموزشی می پردازد. خلاقیت، به عنوان یکی از مهم ترین مهارت های قرن بیست و یکم، دیگر یک ویژگی ذاتی و منحصر به افراد خاص تلقی نمی شود، بلکه مهارتی قابل پرورش است که محیط آموزشی و به ویژه معلمان، نقشی اساسی در شکوفایی یا سرکوب آن ایفا می کنند. این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی، ابتدا به تبیین مفاهیم کلیدی خلاقیت و تفکر خلاق و تمایز آن ها از یکدیگر می پردازد و سپس ویژگی های یک معلم تسهیل گر و پرورش دهنده ی خلاقیت را مورد کنکاش قرار می دهد. یافته ها نشان می دهد که معلمان از طریق به کارگیری روش های تدریس فعال و نوآورانه مانند یادگیری مبتنی بر مسئله، طوفان فکری، و یادگیری پروژه محور، می توانند زمینه ی بروز ایده های نو و بدیع را در دانش آموزان فراهم آورند. علاوه بر این، ایجاد یک محیط کلاسی امن، پذیرا، و سرشار از احترام متقابل که در آن دانش آموزان از اشتباه کردن و ریسک پذیری هراسی نداشته باشند، از عوامل کلیدی در این فرآیند است. شخصیت خود معلم، از جمله گشودگی به تجربیات جدید، کنجکاوی، انعطاف پذیری و داشتن تفکر واگرا، به عنوان یک الگوی رفتاری قدرتمند، تاثیر مستقیمی بر دانش آموزان دارد. نتایج این بررسی تاکید می کند که سرمایه گذاری در آموزش ضمن خدمت معلمان با محوریت راهبردهای پرورش خلاقیت و فراهم آوردن منابع و اختیارات لازم برای آن ها، می تواند به تحولی بنیادین در نظام آموزشی منجر شود و نسلی خلاق، نوآور و حلال مشکلات را برای آینده تربیت کند.

کلیدواژه ها:

معلمان ، خلاقیت ، تفکر خلاق ، دانش آموزان ، روش های تدریس.