بررسی رابطه خود آگاهی هیجانی و تاب آوری با سر زندگی در مادران دارای فرزند کم توان ذهنی در یزد

هدف از این پژوهش بررسی رابطه خود آگاهی هیجانی و تاب آوری با سر زندگی در مادران دارای فرزند کم توان ذهنی در یزد بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزند کم توان ذهنی در شهر یزد در سال ۱۴۰۲ و نمونه پژوهش نیز شامل ۱۰۰ نفر از مادران بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه سرزندگی رایان و فردریک(۱۹۹۰)، پرسشنامه خودآگاهی گیلبرت و همکاران(۲۰۰۸) و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳)، استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss تحلیل شد. برای تحلیل نتایج نیز از تحلیل ضرایب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به روش همزمان استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد با اطمینان ۹۵% بین خود آگاهی هیجانی و تاب آوری با سر زندگی در مادران دارای فرزند کم توان ذهنی رابطه معناداری وجود دارد . همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خود آگاهی هیجانی و تاب آوری می توانند سرزندگی را در مادران دارای فرزند کم توان ذهنی پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

خودآگاهی هیجانی ، تاب آوری ، سر زندگی ، مادران دارای فرزند کم توان ذهنی ، یزد