بررسی تطبیقی نظام مدیریت شهری در ایران و کشورهای توسعه یافته

نظام مدیریت شهری به عنوان یکی از ارکان اساسی توسعه پایدار شهری، نقشی تعیین کننده در کیفیت حکمرانی، ارائه خدمات، و ارتقای زیست پذیری شهرها ایفا می کند. در کشورهای توسعه یافته، نظام های مدیریت شهری عمدتا از ساختاری یکپارچه، مشارکت محور و پاسخ گو برخوردارند که با بهره گیری از فناوری های نوین، نظام مالی مستقل، و تعامل موثر میان سطوح مختلف حاکمیتی، توانسته اند الگوهای موفقی از اداره شهرها ارائه دهند. در مقابل، نظام مدیریت شهری در ایران با چالش هایی همچون تمرکزگرایی، تداخل نهادی، نبود استقلال مالی شهرداری ها، و ضعف در برنامه ریزی مشارکتی مواجه است.این مقاله با رویکرد تطبیقی، به بررسی و مقایسه ساختارها، فرآیندها و ویژگی های کلیدی نظام مدیریت شهری در ایران و برخی کشورهای توسعه یافته نظیر آلمان، فرانسه، ژاپن و سوئد می پردازد. روش تحقیق مبتنی بر تحلیل اسنادی و تطبیقی است و داده ها از منابع علمی معتبر، گزارش های رسمی بین المللی، و قوانین مدیریت شهری گردآوری شده اند.یافته ها نشان می دهد که در کشورهای توسعه یافته، مدیریت شهری در چارچوبی منعطف، چندسطحی و با تمرکز بر نقش شوراهای محلی و مدیریت محلی پویا عمل می کند. درحالی که در ایران، علی رغم رشد نهادی شهرداری ها، هنوز ساختار قدرت و تصمیم گیری عمدتا در سطوح ملی متمرکز است و تعامل میان نهادهای مدیریت شهری فاقد انسجام راهبردی است.در پایان، مقاله ضمن شناسایی شکاف های ساختاری و عملکردی در نظام مدیریت شهری ایران، بر ضرورت بازنگری در قوانین، تقویت استقلال شهرداری ها، و الگوبرداری آگاهانه از تجارب موفق بین المللی تاکید دارد.