مقایسه تطبیقی مفهوم روح مکان در معماری سنتی و مدرن

روح مکان، مفهومی است که به حس هویت معنا و ارتباطی که انسان با یک مکان خاص برقرار می کند اشاره دارد و در واقع یک کیفیت متمایز، یگانه و خاص یک مکان است. این حس ترکیبی از عواملی است که به یک مکان شخصیت و هویت می بخشد. در این تحقیق، به بررسی مفهوم روح مکان در معماری سنتی و مدرن پرداخته شده است و مساله اصلی تحقیق این است که روح مکان دارای ابعاد زیادی در زمینه های فیزیکی، روانشناختی، فرهنگی و اجتماعی است که درک جامع آن را دشوار می کند. در این تحقیق از روش اسنادی کتابخانه ای برای گردآوری اطلاعات نظری در مورد مفهوم روح مکان استفاده شده است. همچنین با بررسی نمونه های موردی از بناهای سنتی و مدرن، به تحلیل عینی عناصر تشکیل دهنده روح مکان پرداخته شده است. با بررسی های انجام شده مشخص شد که هر دو سبک معماری سنتی و مدرن، پتانسیل ایجاد حس مکان را دارند. اما رویکرد آنها به این موضوع متفاوت است. در حالی که معماری سنتی بر ارتباط با طبیعت، فرهنگ و تاریخ تاکید دارد، معماری مدرن بر نوآوری و عملکرد تمرکز می کند. برای تقویت روح مکان در معماری معاصر، می توان با تلفیق عناصر سنتی و مدرن ایجاد ارتباط با محیط، اطراف و استفاده از نمادها و تزئینات فضاهایی با هویت و معنا ایجاد کرد.

کلیدواژه ها:

روح مکان ، معماری سنتی ، معماری ، مدرن ، فرهنگ ، تاریخ ، مصالح طبیعی