شناخت مبانی نظری و فلسفی متابولیسم در معماری با ارائه الگوی نظری به منظور تاثیرگذاری در معماری معاصر

جنبش متابولیسم به عنوان یکی از تاثیرگذارترین جنبشهای معماری قرن بیستم پاسخی مستقیم به چالشهای اجتماعی و اقتصادی ژاپن پس از جنگ جهانی دوم بود. این جنبش که در سال ۱۹۶۰ به صورت رسمی معرفی شد، به دنبال ارائه راه حلهایی برای طراحی محیطهای شهری و ساختمانی انعطاف پذیر و سازگار با تغییرات، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی بود. ایده های متابولیسم با تلفیق اصول مدرنیسم و فناوری پیشرفته با سنتهای معماری ژاپنی توانستند چارچوبی نوین برای طراحی شهری ارائه دهند که تا به امروز بر معماری معاصر تاثیرگذار است. این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل ریشه های فلسفی و نظری جنبش متابولیسم به بررسی تاثیر این ایده ها بر معماری معاصر می پردازد. با بهره گیری از منابع معتبر و تحلیل پروژههای شاخصی همچون طرح جامع توکیو کنزو (تانگه) و برج کپسول ناکاگین (کیشو کوروکاوا)، پژوهش حاضر به دنبال تطبیق مفاهیم متابولیسم با چالشهای معماری معاصر است. در این راستا، روش تحقیق کیفی و تحلیل محتوا برای بررسی تاثیرات فرهنگی، اجتماعی و زیست محیطی این جنبش استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که متابولیسم با تاکید بر انعطاف پذیری و پایداری می تواند چارچوبی مناسب برای طراحی شهرهای هوشمند و پایدار آینده فراهم کند. همچنین پیشنهادات نظری ارائه شده در این پژوهش شامل تلفیق فناوریهای نوین با اصول زیست پذیری و تاکید بر حفظ تعامل فرهنگی در طراحی معماری است. این مطالعه با ارائه الگویی نظری مسیر تازه ای برای مواجهه با چالشهای زیست محیطی و جمعیتی در معماری معاصر پیشنهاد می دهد که بر همزیستی و پایداری تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

متابولیسم معماری معاصر ، پایداری ، انعطاف پذیری ، فلسفه ژاپنی