توسعه تله هیدروکربنی در میدان گازی هالوش، ناحیه لرستان (غرب ایران)

ناحیه لرستان دارای سنگ های منشا، سنگ های مخزنی و پوش سنگ های مناسبی می باشد. اکتشاف و تولید هیدروکربن در این ناحیه حائز اهمیت بوده و لازم است مطالعات جامعی در زمینه تحلیل ساختاری و شناسایی مناطق مستعد تله های هیدروکربنی جهت استخراج و تولید صورت گیرد. در این پژوهش توسعه تله هیدروکربنی در میدان گازی هالوش، که در ناحیه لرستان مرکزی واقع شده است، با استفاده از تفسیر داده های لرزه ای و غیر لرزه ای، تحلیل های ساختاری و تکتونو-رسوبی منطقه مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج بدست آمده تاقدیس هالوش یک چین انتشاری گسله می باشد. سن گسل خوردگی و چین خوردگی در سطوح کم عمق و عمیق میدان گازی هالوش به ترتیب اواخر میوسن و اواخر کرتاسه تعیین شده است. هندسه و الگوی ساختاری میدان گازی هالوش و مناطق پیرامون آن تحت تاثیر عملکرد سطوح جدایشی میانه (در سازندهای پابده، گورپی، گرو)، چینه شناسی مکانیکی توالی رسوبی و فعالیت گسل های پی سنگی با روند های زاگرسی و شمال شرقی-جنوب غربی قرار گرفته شده است. میدان گازی هالوش در طی مراحل متعدد تغییر شکل فشارشی مربوط به چرخه کوهزایی زاگرس تکامل یافته است. این مراحل منجر به توسعه تله هیدروکربنی در اواخر کرتاسه شده است. با توجه به مهاجرت هیدروکربن از اواخر میوسن تا کنون در ناحیه لرستان، میدان گازی هالوش از نظر اکتشاف و تولید هیدروکربن دارای اهمیت می باشد. نتایج این پژوهش به ادغام یافته های زمین شناسی و ژئوفیزیکی جهت شناسایی مناطق مستعد تله هیدروکربنی در ناحیه لرستان تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

میدان هالوش ، تفسیر داده لرزه ای و غیر لرزه ای ، تحلیل ساختاری ، تله هیدروکربنی ، ناحیه لرستان ، غرب ایران