بررسی تاثیر تعامل بین هوش درون فردی و هوش برون فردی بر مدیریت تعارض های سازمانی در کارکنان شعب بیمه تامین اجتماعی استان کرمانشاه

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تعامل بین هوش درون فردی و هوش برون فردی بر مدیریت تعارض های سازمانی در کارکنان شعب بیمه تامین اجتماعی استان کرمانشاه انجام شد. مطالعه حاضر از نوع توصیفی-پیمایشی بوده و جامعه آماری آن شامل ۳۰۰ نفر از کارکنان شعب تامین اجتماعی این استان است. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده با حجم نمونه ۱۶۹ نفر بر اساس فرمول کوکران انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد هوش هیجانی بار-آن (EQ-i) و مدیریت تعارض سازمانی رحیم (ROCI-II) جمع آوری و با روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که هوش درون فردی و برون فردی هر دو تاثیر مثبت و معناداری بر مدیریت تعارض دارند (ضریب همبستگی ۰.۷۳۹). همچنین، تعامل این دو نوع هوش، پیش بینی کننده قوی تری برای مدیریت تعارض نسبت به هرکدام به تنهایی است، به طوری که ۵۴.۶ درصد از تغییرات مدیریت تعارض توسط این تعامل تبیین می شود. هوش درون فردی با تاکید بر خودآگاهی و خودتنظیمی و هوش برون فردی با تمرکز بر همدلی و مهارت های اجتماعی، به انتخاب سبک های سازنده مانند همکاری و مصالحه کمک می کنند. این نتایج نشان دهنده اهمیت آموزش هوش هیجانی برای بهبود مهارت های حل تعارض در سازمان های خدماتی است. پیشنهاد می شود مدیران تامین اجتماعی از برنامه های آموزشی هدفمند برای تقویت این مهارت ها استفاده کنند تا عملکرد سازمانی و رضایت مشتریان بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

هوش درون فردی ، هوش برون فردی ، مدیریت تعارض ، هوش هیجانی ، سازمان تامین اجتماعی ، کارکنان بیمه ای