بررسی تاثیر قابلیت نوآوری، چابکی سازمانی و استراتژی دیجیتال بر تاب آوری کسب و کار با توجه به نقش متغیر میانجی سازگاری سازمانی و متغیر تعدیلگر رهبری تحول گرا

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر قابلیت نوآوری، چابکی سازمانی و استراتژی دیجیتال بر تاب آوری کسب وکار با در نظرگیری نقش میانجی سازگاری سازمانی و نقش تعدیل گر رهبری تحول گرا در بانک صادرات استان یزد بود. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان این بانک بود که ۲۴۸ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد گردآوری و با نرم افزار SmartPLS۴ و روش مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که قابلیت نوآوری و چابکی سازمانی هم به طور مستقیم و هم غیرمستقیم (از طریق سازگاری سازمانی) بر تاب آوری تاثیر مثبت و معناداری دارند. همچنین، سازگاری سازمانی به عنوان قوی ترین پیش بینیکننده تاب آوری و یک میانجی کلیدی شناسایی شد. نقش تعدیل گری رهبری تحول گرا در رابطه بین سازگاری و تاب آوری نیز تایید گردید. بر خلاف انتظار، استراتژی دیجیتال تاثیر معناداری بر سازگاری سازمانی و تاب آوری کسب وکار نداشت. این نتایج بر اهمیت تقویت همزمان قابلیت های درونی، سازگاری سازمانی و رهبری تحول گرا برای دستیابی به تاب آوری در سازمان های دولتی تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

قابلیت نوآوری ، چابکی سازمانی ، استراتژی دیجیتال ، تاب آوری کسب وکار ، سازگاری سازمانی ، رهبری تحول گرا