فضای روانی و تربیتی مدرسه

مدرسه فضای اجتماعی خاصی است که تعلیم و تربیت و رشد شخصیت کودکان و نوجوانان که جامعه ساز فردا هستند، در پناه روش های صحیح و مناسب آموزش، محیط فیزیکی مطلوب و محیط روانی مساعد آن پایه گذاری و اداره می شود. پژوهش حاضر به روش مروری و از نوع کتابخانه ای بر آن است تا به بررسی فضای روانی و تربیتی مدرسه بپردازد. مدرسه مهمترین نهاد اجتماعی بوده و تمام اقدامات و برنامه ها و فعالیت های آموزشی و پرورشی در همه سطوح زمانی معنادار می شود که تغییر در مدرسه اتفاق بیفتد. مدرسه محل تلاقی افکار و عقاید و باورها و نهایتا بروز رفتارهایی است که باید توجه شود و اصلاح و تربیت گردد. اگر مدارس رویکردی تحول گرایانه، کارآمد و پژوهشگرایانه داشته باشد دانش آموزی توانمند و کارآمد به جامعه معرفی می گردد. برنامه های پرورشی مدارس موجب ارتقای توانایی های روانی-اجتماعی می گردد و دانش آموزان را برای برخورد موثر با کشمکش ها و موقعیت های زندگی یاری می بخشد و به آن ها کمک می کند تا با سایر انسان ها و محیط خود، مثبت و سازگارانه ارتباط برقرار کنند.

کلیدواژه ها:

تربیت ، فعالیت های پرورشی ، فضای روانی ، دانش آموزان ، مدرسه