نقش مدارس در توسعه تفکر انتقادی و مهارت حل مسئله در دانش آموزان

مدارس به عنوان نهادهای بنیادین آموزش و پرورش، نقشی بی بدیل در شکل دهی و پرورش ابعاد مختلف شخصیت و توانمندی های شناختی دانش آموزان دارند. یکی از مهم ترین کارکردهای نظام آموزشی مدرن، تقویت تفکر انتقادی و ارتقاء مهارت های حل مسئله در نسل جوان است؛ مهارت هایی که به منزله پیش نیازهای موفقیت فردی، اجتماعی و شغلی در قرن بیست ویکم محسوب می شوند. محیط مدرسه، با تنوع برنامه های درسی، فعالیت های فوق برنامه و شیوه های نوین تدریس، می تواند بستری مناسب برای تجربه یادگیری تعاملی، یادگیری گروهی و مواجهه با مسائل واقعی ایجاد کند؛ موقعیت هایی که تفکر انتقادی و قدرت تحلیل را در دانش آموزان تقویت می کند.از سوی دیگر، رویکردهای آموزشی مبتنی بر مساله، بحث های کلاسی، یادگیری مبتنی بر پروژه و فعالیت های مشارکتی، دانش آموزان را به تامل، سوال پرسیدن، ارزیابی داده ها و مشارکت فعال وا می دارد. ایجاد فضای باز و امن برای بیان ایده ها و نقد سازنده، معلمان را قادر می سازد تا نقش هدایت گر و تسهیل گر را در فرآیند یاددهی - یادگیری ایفا کرده و زمینه مشارکت و تعمیق درک دانش آموزان از محتوای آموزشی را فراهم آورند. همچنین، تاکید بر الگوسازی و آموزش راهبردهای شناختی، از جمله تحلیل، استنتاج، مقایسه و ارزیابی اطلاعات، سهم بسزایی در توسعه توانمندی های حل مسئله دانش آموزان دارد.تحقیقات حاکی از آن است که نظام هایی که مدارس آنها بر پرورش تفکر انتقادی و حل مسئله تاکید می ورزند، دانش آموزانی مستقل تر، خلاق تر و مسئولیت پذیرتر تربیت می کنند. همچنین این مهارت ها موجب آماده سازی بهتر دانش آموزان برای مواجهه با چالش های پیچیده زندگی روزمره و آینده شغلی می شود. در نهایت، می توان گفت مدرسه به عنوان یک محیط یادگیری اجتماعی و پویا، با بهره گیری از شیوه های آموزشی نوین و ارتقای فرهنگ پرسشگری، نقشی محوری در پرورش نسل متفکر، تحلیل گر و توانمند در حل مسائل ایفا می کند.