بررسی حضور میکروپلاستیک ها در خاک مناطق مختلف شهر کرمانشاه؛ کمیت و کیفیت میکروپلاستیک ها و ارزیابی ریسک

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 62

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SAVEH-1-2_005

تاریخ نمایه سازی: 6 آبان 1404

چکیده مقاله:

مقدمه: میکروپلاستیک ها به عنوان آلاینده های نوظهور، بر اکوسیستم های خاکی تاثیر می گذارند و ممکن است سلامت انسان را به طور جدی به خطر اندازند. این مطالعه با هدف شناسایی و بررسی ویژگی های کمی و کیفی میکروپلاستیک ها در خاک مناطق مختلف شهر کرمانشاه، و همچنین ارزیابی ریسک های اکولوژیکی و انسانی انجام شد.روش: نمونه برداری خاک از ۱۰ نقطه به صورت تصادفی در شهر کرمانشاه انجام شد. این مطالعه توصیفی - مقطعی از روش استخراج با محلول اشباع کلرید سدیم و تحلیل میکروسکوپی برای تعیین ویژگی های بصری شامل شکل، رنگ و اندازه استفاده کرد. ارزیابی ریسک اکولوژیکی با استفاده از شاخص تجمع زمینی (Igeo) و شاخص بار آلودگی (PLI) و ارزیابی ریسک انسانی با محاسبه دوز مواجهه روزانه تخمینی (EDI) انجام شد.یافته ها: میانگین فراوانی میکروپلاستیک ها در خاک ۲۶.۰۱ ذره در هر کیلوگرم خاک خشک بود. فیبرها با ۶۱.۵۴ درصد، رنگ مشکی با ۵۳.۸۵ درصد و ذرات با اندازه کمتر از ۵۰۰ میکرومتر بیشترین فراوانی را در میان میکروپلاستیک ها داشتند. نتایج نشان داد که منطقه الهیه (با کاربری مسکونی) بیشترین سطح آلودگی را داشت و شاخص PLI برابر با ۲.۶۵ محاسبه شد که نشان دهنده سطح خطرناک آلودگی (رده IV) است.نتیجه گیری: میکروپلاستیک ها به طور قابل توجهی در خاک های شهر کرمانشاه شناسایی شدند و این آلودگی می تواند بر کیفیت خاک و سلامت انسان تاثیر منفی بگذارد. بنابراین، بهبود مدیریت پسماند و اجرای راهکارهای موثر برای کاهش آلودگی میکروپلاستیک در اولویت قرار دارد.

نویسندگان

Hooshyar Hossini

Department of Environmental Health, Kermanshah University of Medical Sciences, Kermanshah, Iran

Maryam Ahmadi

Department of Environmental Health, Kermanshah University of Medical Sciences, Kermanshah, Iran

farid azadi

Department of Environmental Health, Kermanshah University of Medical Sciences, Kermanshah, Iran

Hiwa Hossaini

Department of Environmental Health, Kermanshah University of Medical Sciences, Kermanshah, Iran

Monireh Nouri

Department of Environmental Health, Kermanshah University of Medical Sciences, Kermanshah, Iran