مدرسه آینده: طراحی نظام های آموزشی در هم زیستی با هوش مصنوعی

این مقاله به تبیین الگوی مدرسه آینده در هم زیستی سازنده با هوش مصنوعی می پردازد و هدف آن ارائه چارچوبی عملی برای طراحی نظام آموزشی است که یادگیری عمیق، انصاف و مسئولیت پذیری را تقویت کند. پرسش اصلی این است که چگونه می توان برنامه درسی، نقش معلم، زیرساخت داده و شیوه های ارزشیابی را به گونه ای بازآرایی کرد که توانمندی های انسانی برجسته بماند و فناوری در خدمت رشد یادگیرندگان باشد. روش تحقیق به صورت تحلیلی توصیفی، مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مرور مقالات معتبر انجام شده است. یافته ها نشان می دهد هم زیستی اثربخش هنگامی محقق می شود که برنامه درسی انعطاف پذیر، مهارت های شناختی و اخلاقی را پرورش دهد، معلم به مثابه طراح یادگیری توانمند شود، حریم داده و امنیت به صورت پیش دستانه نگه داشته شود و ارزشیابی با منابع گوناگون، بازخورد هوشمند و پایش پیوسته همراه باشد. نتایج حاکی است که نقشه راه مرحله ای، توسعه حرفه ای معلمان، چارچوب اخلاقی الزام آور، سازوکار شفافیت و پاسخگویی، مشارکت خانواده و جامعه، و زیرساخت امن و مقیاس پذیر، شرط موفقیت است. بر این مبنا پیشنهاد می شود سیاست مدرسه با اصول انسان محوری، عدالت آموزشی و بهبود مستمر همسو شود تا کیفیت یادگیری پایدار بماند و آمادگی آینده تقویت شود.

کلیدواژه ها:

مدرسه آینده ، هوش مصنوعی ، برنامه درسی پویا ، معلم طراح یادگیری ، ارزیابی چندمنبعی