صلح و ورزش در مظلومیت فلسطین و غزه
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 48
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSNCPS02_012
تاریخ نمایه سازی: 6 آبان 1404
چکیده مقاله:
طبق منشور اخلاقی کمیته ملی المپیک ۲۰۵ کشور زیر نظر این کمیته فعالیت می کنند که پایبند صلح و ورزش هستند. جنگ ها به ناگاه در می گیرند چون ملتها نسبت به هم دچار سوءتفاهم می شوند. برای صلح در ورزش و برای خاتمه جریانات جنگ بهترین راه گردهم آوردن دوره ای جوانان همه کشورها برای آزمودن دوستانه قدرت و چابکی عضلات در یک میدان ورزشی بنام المپیک می باشد. سنت آتش بس المپیک مقدس محسوب می شد. ورزش در خدمت صلح و توسعه شعاری است که در ظاهر تا به امروز پیرامون ورزش بین الملل مطرح بوده است. با این وجود تا این لحظه هیچ خبری از تحریم رژیم صهیونیستی به دلیل کشتار ددمنشانه مردم غزه به ویژه زنان و کودکان نیست که همین واقعیت نشان دهنده استانداردهای دوگانه و سیاسی کاری در حکمرانی و حتی مدیریت ورزش در سطح جهانی است. ورزش با جنگ و صلح در تعامل است و به این معنا ورزش هم سیاسی است؛ چراکه در زمان جنگ تحت تاثیر جنگ قرار می گیرد. اهداف ۴ گانه جنبش المپیک عبارتند از: ترویج و پرورش ویژگیهای اخلاقی و جسمانی که اساس ورزش است. تعلیم و تربیت جوانان از طریق ورزش با هدف ساختن دنیایی سرشار از صلح و دوستی. انتشار و ترویج اصول المپیک در سراسر جهان برای صلح جهانی. گرد آوردن ورزشکاران جهان هر چهار سال یک بار در جشنواره ای به نام بازی های المپیک. ورزش، جوانمردی و دفاع از مظلوم. ورزش نقطه مقابل جنگ و مظلوم کشی است و این را در طول تاریخ نشان داده است. حتی در مواقعی برای حل اختلاف بین دو کشور دیپلماسی ورزش به کار آمده تا این اختلافها را کمتر کند و جهان را به سمت صلح سوق دهد. ورزشکاران بزرگ و مطرح در مواجهه با جنگ و خونریزی در هر نقطه ای از دنیا دلشان به درد بیاید و اینچنین امروز مقابل جنایاتی که در غزه می گذرد واکنش نشان دهند و خواستار پایان دادن به کشتن کودکانی شوند که خونشان به راحتی توسط رژیم اشغالگر قدس ریخته می شود و برخی سیاستمداران و نهادهای تصمیم گیری جهان برابر آن سکوت کرده اند. اینجاست که ورزش با نفوذش به یاری غزه و سایر مردم مظلومی می آید که خونشان بدون هیچ گناهی ریخته می شود. این محکوم کردنها هر چند شاید نتواند مانند یک قطعنامه سازمان ملل یا تماس تلفنی سران کشورهای حامی، اسرائیل آتش جنگ غزه را کمتر کند اما به طور قطع می تواند اندکی از آلام این مردم مظلوم را التیام ببخشد، مردمی که روزشان این روزها زیر بمباران جنایتکاران جنگی شب می شود. اینجاست که می توان گفت ورزش و ورزشکاران یکی از رسالتهای اصلیشان که همان جوانمردی و دفاع از مظلوم است را فراموش نکرده اند و جنگ غزه بهانه ای شده تا دوباره پیام آن را به گوش جهانیان برسانند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان