اثر پروتکل یکپارچه درمان فراتشخیصی بر مدیریت هیجانات کودکان کار

هدف: نتایج مطالعات نشان میدهد که نقص در تنظیم هیجان با بسیاری از اختلالاتی که در کودکان کار دیده می شوند ارتباط دارند. بر این اساس هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی پروتکل یکپارچه درمان فراتشخیصی بر مدیریت هیجان کودکان کار بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری مطالعه تمامی کودکان کار با جنسیت پسر ۸ تا ۱۴ ساله شهرستان آمل بودند که از بین آن ها ۳۰ کودک از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار مطالعه حاضر مقیاس تنظیم هیجان گراس و جان (۲۰۰۳) بود و داده های مطالعه با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که پروتکل یکپارچه درمان فراتشخیصی بر مدیریت هیجانات کودکان کار (P < ۰.۰۱ و F = ۲۹.۹۸) موثر است. نتیجه گیری: به کارگیری پروتکل یکپارچه درمان فراتشخیصی در جمعیت کودکان کار می تواند به بهبود مهارت های تنظیم هیجان این گروه کمک کند. این نتیجه تلویحات مهمی برای فعالان حوزه حمایت از کودکان کار دارد؛ این فعالان می توانند با برنامه ریزی برای اجرای این پروتکل در راستای پیشگیری از آسیب های بیشتر به این کودکان و بهزیستی هیجانی فعلی آن ها به شکل همزمان حرکت کنند و به این ترتیب گامی مهم در سلامت روان این گروه بردارند.

کلیدواژه ها:

کودکان کار ، تنظیم هیجان ، پروتکل یکپارچه درمان فراتشخیصی