دگرشناسی مولفه های معماری بومی در فرهنگ ومعماری ایرانی

عدم توجه کافی به معیارهای بومی سبب گردیده است تا با نگاهی غیر بومی به ارزش های بومی و معماری بومی پرداخته شود. سوال این پژوهش این است که آیا می توان معیارهایی کارآمد در شرایط کنونی در جهت شناخت معماری بومی و به تبع آن بومی سازی معماری در نظر گرفت؟ بدین منظور با نگاه دگرشناسی به مفاهیم معماری بومی ایران در قالب مولفه های دانش بومی، فرهنگ بومی، اقتصاد بومی، اجتماع بومی، اقلیم، مصالح بومی و زیبایی شناسی بومی، سعی شده است تا ارتباط این مولفه ها با معماری بومی روشن گردد. مبانی نظری این تحقیق در حوزه بنیادی و نظری است و با روش توصیفی-تحلیلی، رویکردی تجزیه ای را در انتخاب مولفه های اصلی داشته است که در نهایت با انطباق این مولفه ها بر یکدیگر به ارائه نتیجه گیری پرداخته است. در پایان نتایج تحقیق انجام شده نشان می دهد که عدم توجه صحیح به مولفه های بومی باعث ایجاد جدایی میان معماری امروز و ارزش های بومی شده است و با درک عمیق ریشه های هر یک از مولفه ها و ارتباط آن ها با یکدیگر می توان زمینه تقویت و بومی سازی دانش معماری را فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

دگرشناسی ، فرهنگ ، معماری ایرانی