تاثیر کلاس های ادغام هنر و علوم در تقویت تفکر خلاق کودکان ابتدایی

در دهه های اخیر، تلفیق هنر و علوم در آموزش ابتدایی به عنوان رویکردی نوین برای پرورش تفکر خلاق و چندوجهی کودکان شناخته شده است. این مقاله تحلیلی، با رویکرد نظری و غیرآماری، به بررسی چگونگی تاثیر کلاس های ادغام هنر و علوم بر رشد خلاقیت دانش آموزان ابتدایی می پردازد. بر اساس دیدگاه های ویگوتسکی در مورد یادگیری اجتماعی و منطقه مجاور رشد، پیاژه در رشد شناختی، بندورا در یادگیری مشاهده ای، و نظریه خودتعیین گری دسی و رایان، می توان استدلال کرد که ادغام هنر و علوم نه تنها به تقویت مهارت های شناختی منجر می شود، بلکه زمینه تجربه عاطفی، تعامل اجتماعی و خودانگیختگی یادگیرنده را نیز فراهم می آورد. کلاس هایی که در آن ها فعالیت های علمی با نقاشی، موسیقی، تئاتر یا کاردستی تلفیق می شوند، فرصت هایی برای یادگیری تجربی، آزمون فرضیه و بازنمایی خلاق ایده ها فراهم می کنند. در این کلاس ها کودک ضمن فهم پدیده های طبیعی، مهارت نمادسازی، تخیل و تفکر واگرا را نیز پرورش می دهد. تحلیل نظری پژوهش های بین المللی نشان می دهد که چنین کلاس هایی موجب تقویت مهارت حل مسئله، ارتقای خودکارآمدی علمی، و ایجاد نگرش مثبت به یادگیری می شوند. در پایان مقاله، مدلی تحلیلی تحت عنوان «مدل هم تکاملی هنر و علم در خلاقیت کودکان» ارائه می شود که پیوند پویا میان مولفه های شناختی، عاطفی و اجتماعی در فرایند یادگیری تلفیقی را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

آموزش ابتدایی ، تلفیق هنر و علوم ، تفکر خلاق ، یادگیری اجتماعی ، یادگیری تجربی.