تاثیر کیفیت فضاهای آموزشی مدرسه بر سلامت روان و انگیزش تحصیلی دانش آموزان

محیط فیزیکی مدرسه به عنوان بستر اصلی آموزش و تعاملات اجتماعی، نقشی حیاتی در سلامت روانی و رضایت تحصیلی فراگیران ایفا می کند. تاثیرات چندوجهی مولفه های فیزیکی نظیر طراحی فضا، نور، رنگ، تهویه و تراکم بر ابعاد روان شناختی و انگیزشی دانش آموزان کمتر به صورت جامع نظری بررسی شده است. پژوهش حاضر با هدف تبیین مکانیزم های نظری این تاثیرگذاری، چگونگی اثر محیط فیزیکی بر سلامت روانی (شامل کاهش اضطراب و افزایش تمرکز) و ارتقاء رضایت تحصیلی را واکاوی می کند. یافته های نظری نشانگر آن است که محیط فیزیکی، با ایجاد حس امنیت و تعلق خاطر یا بالعکس استرس، مستقیما بر حالات عاطفی، عملکرد شناختی و سطح انگیزشی فراگیران اثر می گذارد. فضاهای انعطاف پذیر، نور طبیعی کافی، رنگ های آرامش بخش و استانداردهای ارگونومیک، کیفیت تعاملات اجتماعی و حس خودکارآمدی را بهبود بخشیده و در نتیجه رضایت از تجربه مدرسه و تمایل به یادگیری را افزایش می دهند. این مطالعه بر ضرورت بازاندیشی در طراحی و مدیریت فضاهای آموزشی تاکید داشته و پیامدهای مهمی برای سیاست گذاری و معماری مدارس دارد. نتایج می تواند مبنایی برای توسعه راهبردهای موثر در ارتقاء سلامت روان و رضایت تحصیلی دانش آموزان و پژوهش های تجربی آتی در این حوزه باشد.

کلیدواژه ها:

محیط فیزیکی مدرسه ، سلامت روان ، رضایت تحصیلی ، فراگیران ، رفاه روانی