نقش توسعه ی حمل و نقل عمومی محور(TOD) در عدالت فضایی شهر(نمونه موردی: شهر کرمانشاه)

عدالت مفهومی است که هیچ گاه دغدغه بشر از آن عاری نبوده است. نام گذاری دهه چهارم انقلاب بنام پیشرفت و عدالت بیانگر این واقعیت است که عدالت و پیشرفت بدون یکدیگر فاقد ارزش است. توسعه ای که در آن عدالت نباشد پیشرفتی را در بر نخواهد داشت؛لذاپیشرفت بدون عدالت یعنی توسعه فقردربرنامه ریزی شهری آنچه به تحقق پذیری بیشتر عدالت شهری کمک می کند، توجه به عدالت فضایی و تعادل بخشی بین تمرکز جمعیت وخدمات است.لذاپژوهش به دنبال تبیین جایگاه حقوق عمومی در نظام برنامه ریزی شهری با تاکید بر سیستم حمل و نقل همگانی و همچنین تحلیل شبکه ای سیستم حمل ونقل عمومی از منظر عدالت فضایی، در جهت دست یابی به عدالت اجتماعی است. روش تحقیق این مقاله،روش ترکیبی و از نوع مطالعات کاربردی- بنیادی است.پژوهش حاضربااستفاده ازنرم افزار ARCGIS و با بهره گیری از تکنیک تحلیل شبکه ای (Network-Analyst)به بررسی سیستم حمل و نقل عمومی در۸منطقه شهر کرمانشاه با استناد به استاندارهای دسترسی به ایستگاه ها پرداخته است.نتایج خروجی ازتحلیل پژوهش نشان می دهد شبکه حمل و نقل عمومی موجود (تاکسی و اتوبوس) سطح بسیار محدودی از مناطق ۸ گانه مورد بررسی را تحت پوشش خدمات رسانی قرار میدهد.مناطق ۲ و یک شهرداری شهرکرمانشاه دارای دسترسی مناسب به سیستم حمل و نقل عمومی هستند و دسترسی ساکنین سایر محله ها به ایستگاه هادربازه های زمانی بسیارطولانی اتفاق می افتد که ناشی ازعدم گسترش وتوزیع فضایی نامتناسب شبکه حمل ونقل همگانی درسطح شهرکرمانشاه شده است که به دنبال آن تحقق عدالت فضایی راباچالش هایی مواجه کرده است.

کلیدواژه ها:

عدالت فضایی ، سیستم حمل و نقل عمومی محور(TOD) ، شهر کرمانشاه ، مناطق هشت گانه.