تحلیل و تبیین عوامل فردی کلیدی در ایجاد سرمایه انسانی ارزش آفرین در سازمان های دولتی ایران: رویکرد آمیخته

زمینه و هدف: سرمایه انسانی ابتدا درون فرد شکل می گیرد و سپس در سطوح دیگر دیده می شود، اما سطح اصلی آن همان سطح فردی است. این سرمایه فقط زمانی منبع محسوب می شود که برای دستیابی به اهداف سازمان به کار رود. هدف از پژوهش حاضر، اجرای تحقیقی آمیخته به منظور تحلیل و تببین عوامل فردی کلیدی در ایجاد سرمایه انسانی ارزش آفرین در سازمان های دولتی ایران است.

روش شناسی: بخش کیفی پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیل تم و روش نمونه گیری گلوله برفی در بین ۱۲ نفر از خبرگانی که یا تحصیلات دانشگاهی رشته مدیریت داشته و یا سابقه مدیریتی در سازمان های دولتی داشتند اجرا شد. تحلیل بخش کمی با استفاده از نرم افزار Smart PLS ۳ انجام گردید که داده های آن با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته در بین ۱۴۹ مدیر سازمان های دولتی ایران که با روش تصادفی ساده انتخاب شدند، جمع آوری گردید.

یافته ها: نتایج بخش کیفی به شناسایی ۲۱ مضمون سازنده سطح یک منجر گردید که از آنها ۵ مولفه کلیدی فردی استخراج شد. نتایج بخش کمی نیز حاکی از تایید تاثیر معنادار این عوامل فردی شامل شخصیت، یادگیری، ادراک، توانمندسازی روانشناختی و نیز هدفگذاری و برنامه ریزی فردی در ایجاد سرمایه انسانی ارزش آفرین بود.

نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر، دیدگاه ارزشمندی برای سازمان های دولتی ایران فراهم می آورد تا بتوانند سرمایه انسانی موثری را ایجاد کنند.

کلیدواژه ها:

سرمایه انسانی ارزش آفرین ، عوامل فردی ، سازمان های دولتی ایران.