چگونه توانستم سوالات و شک و شبهه های دانش آموزان درباره دین را پاسخ دهم و باورهای دینی شان را تقویت کنم؟

چکیدهدر این اقدام پژوهی، هدف اصلی پاسخ گویی به پرسش ها و شبهات دینی دانش آموزان پایه های هفتم، هشتم و نهم مدرسه دخترانه شش شهر آشخانه است که اغلب با سوالاتی مانند «چرا باید نماز بخوانیم؟»، «فایده روزه چیست؟» و «آیا واقعا زندگی پس از مرگ وجود دارد؟» مواجه می شدند. نگارنده با مشاهده کاهش انگیزه ی دینی در میان دانش آموزان و تاثیرپذیری آنان از محیط خانواده و فضای مجازی، تصمیم گرفت با رویکردی پژوهشی و مبتنی بر گفت وگوی سازنده، این مسئله را بررسی کند. در طی این فرایند، با استفاده از روش هایی چون تشکیل حلقه های پرسش و پاسخ، نمایش کوتاه، داستان گویی، دعوت از الگوهای موفق مذهبی و بهره گیری از محتوای چندرسانه ای جذاب، زمینه ی درک و پذیرش مفاهیم دینی را در فضای صمیمی و بی قضاوت فراهم کرد. نتایج نشان داد که ایجاد ارتباط موثر، پاسخ منطقی و محبت آمیز به شبهات و پرهیز از تحمیل عقاید، باعث افزایش علاقه و باور دینی در میان دانش آموزان شد. این پژوهش نشان می دهد که آموزش دینی زمانی اثرگذار است که با زبان نسل امروز و نیازهای فکری آنان هماهنگ باشد.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه ها: باور دینی ، دانش آموز ، نماز ، شبهه ، گفت وگوی سازنده