تاثیر فعالیت های ورزشی بر تمرکز و توجه دانش آموزان با اختلالات یادگیری

هدف این پژوهش بررسی تاثیر فعالیت های ورزشی منظم بر بهبود تمرکز و توجه دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری در محیط های آموزشی ابتدایی و متوسطه است. این مطالعه با رویکردی ترکیبی (کمی–کیفی) انجام شد و از روش شبه تجربی با گروه کنترل و آزمایش بهره گرفت. جامعه آماری شامل ۶۰ دانش آموز با تشخیص اختلال یادگیری بود که به صورت تصادفی در دو گروه تقسیم شدند. گروه آزمایش در یک برنامه ورزشی منظم شامل تمرینات هوازی، بازی های گروهی و حرکات تعادلی به مدت ۸ هفته شرکت کرد، در حالی که گروه کنترل فعالیت ورزشی خاصی نداشت.برای سنجش تمرکز و توجه، از آزمون های استانداردی چون آزمون استروپ و آزمون عملکرد پیوسته (CPT) پیش و پس از مداخله استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) و تحلیل مضمون در بخش کیفی بررسی شدند.نتایج نشان داد که فعالیت های ورزشی تاثیر معناداری بر افزایش سطح توجه پایدار و کاهش حواس پرتی در دانش آموزان گروه آزمایش داشته است. همچنین، یافته های کیفی حاکی از افزایش اعتماد به نفس، تعامل اجتماعی و کاهش اضطراب در میان دانش آموزان بود. این پژوهش نشان می دهد که تلفیق فعالیت های ورزشی با برنامه های آموزشی می تواند به عنوان راهکاری موثر در ارتقای عملکرد شناختی و روانی دانش آموزان با اختلالات یادگیری مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

فعالیت های ورزشی ، تمرکز و توجه ، اختلالات یادگیری ، دانش آموزان