نقش گروه های همیار در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

این مقاله به بررسی نقش گروه های همیار در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می پردازد. گروه های همیار به عنوان یک روش نوین آموزشی، به دانش آموزان این امکان را می دهند که با همکاری و تعامل با یکدیگر، مهارت های اجتماعی و تحصیلی خود را تقویت کنند. در این مقاله، ابتدا مفهوم گروه های همیار و تاریخچه استفاده از آن ها در نظام آموزشی معرفی می شود. سپس، نظریه های مرتبط با یادگیری اجتماعی و همیار بررسی می شود تا پایه گذار اهمیت این روش در یادگیری دانش آموزان باشد. مزایای گروه های همیار شامل افزایش انگیزه، بهبود عملکرد تحصیلی و تقویت مهارت های ارتباطی است. همچنین، تاثیر مثبت این گروه ها بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از طریق تحلیل داده ها و نتایج تحقیقات مختلف مورد بررسی قرار می گیرد. با این حال، چالش ها و موانع موجود در اجرای گروه های همیار نیز مورد توجه قرار می گیرد و راهکارهایی برای بهبود عملکرد این گروه ها ارائه می شود. در نهایت، مقاله با تاکید بر اهمیت گروه های همیار در نظام آموزشی و پیشنهادات برای تحقیقات آینده به پایان می رسد. این مقاله می تواند به معلمان و پژوهشگران کمک کند تا از پتانسیل های گروه های همیار در بهبود یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بهره برداری کنند.

کلیدواژه ها:

گروه های همیار ، یادگیری ، آموزش ، پیشرفت تحصیلی