بررسی روانشناختی تفاوت های فردی و پیامدهای آن بر کیفیت زندگی زناشویی

کیفیت زندگی زناشویی یکی از شاخص های کلیدی سلامت روان، تعارض زناشویی و رضایت از زندگی است که شکل گیری و تداوم آن به ترکیبی از عوامل فردی، هیجانی و بین فردی وابسته است. در چهارچوب نظریه های شخصیت و دلبستگی، تفاوت های فردی یکی از متغیرهای بنیادی موثر در انطباق و پویایی روابط زناشویی به شمار می رود. پژوهش حاضر با هدف بررسی روان شناختی تفاوت های فردی و تبیین پیامدهای آن بر کیفیت زندگی زناشویی انجام شد و تلاش نمود تا الگوی تلفیقی میان ویژگی های شخصیتی پنج عاملی (روان رنجوری، برون گرایی، گشودگی به تجربه، توافق پذیری و باوجدان بودن) و سبک های دلبستگی (ایمن، اجتنابی، دوسوگرا) را در پیش بینی ابعاد مختلف کیفیت زندگی زناشویی تبیین کند.از منظر تفاوت های جنسیتی، یافته ها نشان دادند که در زنان، صفات توافق پذیری و برون گرایی نقش کلیدی در حفظ ارتباط موثر و هیجانی دارند، در حالی که در مردان، باوجدان بودن و ثبات هیجانی بیشترین سهم را در پایداری و رضایت زناشویی ایفا می کند. در سطح کاربردی، نتایج این تحقیق حاکی از ضرورت حرکت به سمت طراحی مداخلات روان شناختی شخص محور در مشاوره های پیش و پس از ازدواج است؛ به ویژه آموزش تفاوت های شخصیتی، سبک های دلبستگی و مهارت های تنظیم هیجان برای افزایش سازگاری زناشویی و کاهش تعارضات خانوادگی. همچنین پیشنهاد می شود مشاوران و روان شناسان خانواده در فرآیندهای سنجش، مداخلات شناختی–رفتاری و طرح ریزی مداخله های زوج درمانی، صفات شخصیتی و دلبستگی افراد را به عنوان عوامل محوری در نظر بگیرند.

کلیدواژه ها:

تفاوت های فردی ، کیفیت زندگی زناشویی ، شخصیت ، تفاوت های فردی