تجربه زیسته دانش آموزان از رابطه میان سلامت جسمی (ورزش روزانه) و آرامش روانی در محیط مدرسه

این مطالعه به بررسی تجربه زیسته دانش آموزان از رابطه میان سلامت جسمی با تاکید بر ورزش روزانه و آرامش روانی در محیط مدرسه می پردازد. ورزش روزانه به عنوان یکی از عوامل کلیدی در بهبود سلامت جسمی و روانی شناخته شده است، اما درک عمیق از تجربه های شخصی دانش آموزان در این زمینه کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش، کاوش ادراکات و احساسات دانش آموزان در مورد تاثیر ورزش روزانه بر جنبه های مختلف آرامش روانی، از جمله کاهش استرس، تقویت اعتماد به نفس، بهبود روابط اجتماعی و مدیریت هیجانات است. این مطالعه با رویکرد کیفی و بر اساس چارچوب پدیدارشناسی، تجربه های زیسته دانش آموزان را در محیط های آموزشی بررسی می کند. یافته ها نشان می دهند که ورزش روزانه نه تنها به بهبود تمرکز و عملکرد تحصیلی دانش آموزان کمک می کند، بلکه با کاهش استرس و اضطراب، به ایجاد حس آرامش و تعادل روانی منجر می شود. همچنین، فعالیت های ورزشی گروهی به تقویت روابط اجتماعی و افزایش حس تعلق به محیط مدرسه کمک می کنند. با این حال، چالش هایی مانند کمبود زیرساخت های ورزشی، زمان محدود در برنامه درسی و عدم حمایت کافی از سوی معلمان، مشارکت دانش آموزان را محدود می کند. محیط مدرسه، از جمله نقش معلمان تربیت بدنی و فرهنگ سازی ورزشی، به طور قابل توجهی بر کیفیت تجربه دانش آموزان تاثیر می گذارد. این مطالعه پیشنهاد می دهد که طراحی برنامه های ورزشی منظم و بهبود زیرساخت های ورزشی در مدارس می تواند به تقویت آرامش روانی دانش آموزان کمک کند. نتایج این پژوهش می تواند به سیاست گذاران آموزشی در طراحی برنامه های موثرتر برای ارتقای سلامت جسمی و روانی دانش آموزان یاری رساند.

کلیدواژه ها:

تجربه زیسته ، ورزش روزانه ، آرامش روانی ، سلامت جسمی ، محیط مدرسه