نقش اسناد اعضای هیات علمی به عنوان کارکنان با استعداد در فرسودگی شغلی

هدف این مقاله، بررسی فرآیندی است که از طریق آن ادراک اعضای هیات علمی از مستعد قلمداد شدن بر فرسودگی شغلی آن ها تاثیر می گذارد. داده های این مطالعه از ۱۲۲ نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی با استفاده از طرح پیمایش مقطعی جمع آوری شد. یافته ها نشان دهنده ی نقش میانجی تلاش کاری اعضای هیات علمی و نقش تعدیل گر اسناددهی آنان در رابطه بین ادراک از مستعد قلمداد شدن و فرسودگی شغلی آن ها است. این مطالعه با بینش حاصل از نظریه «حفاظت از منابع» و نظریه «اسناد»، رابطه مستقیم بین ادراک از مستعد قلمداد شدن و احساس فرسودگی شغلی را نشان داد. همچنین مشخص ساخت چرا ادراک از مستعد قلمداد شدن منجر به پیامدهای رفتاری متفاوت می شود. ازاین رو، مدیریت دانشگاه ها باید توجه خود را به فرایندهای ارتباطی مربوط به شناسایی استعداد معطوف دارند؛ زیرا تفسیر اعضای هیات علمی نسبت به انگیزه های اساسی این شناسایی بر احساس فرسودگی شغلی آنها تاثیر می گذارد، بر این اساس این پژوهش توصیه هایی را برای نحوه اثرگذاری برنامه های تخصیصی به اعضای هیات علمی ارائه می دهد. این مطالعه به بررسی اسناد اعضای هیات علمی در حوزه ی مدیریت استعداد پرداخته و نشان می دهد که نحوه تفسیر آنها نقش مهمی در شکل دهی رفتارشان ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

استعداد ، فرسودگی شغلی ، اسناد ، مدیریت استعداد ، تلاش کاری