بررسی جایگاه پارادایم نوین بوم شناختی در بین شهروندان اصفهان

هدف اصلی این مقاله تعیین جایگاه پارادایم نوین بوم شناختی در بین شهروندان اصفهانی است پارادایمی که ماهیت جهان شمولی آن در سنجش نگرش های حامی محیط زیست  می تواند بنیان هایی را برای فهم مسائل و ارزش هایی محیط زیستی شهروندان هر کشوری آشکار سازد. بررسی رابطه باور به پارادایم مذکور با عوامل زمینه ای از دیگر اهداف این تحقیق است که می تواند جایگاه آن را در بین گروه های اجتماعی مختلف تعیین کند. این تحقیق به روش پیمایشی انجام شد جامعه آماری آن کلیه شهروندان ۱۵ سال به بالای شهر اصفهان هستند که با استفاده از فرمول کوکران نمونه ای بالغ بر ۳۸۴ نفر تعیین و توسط نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند. یافته های این پژوهش نشان داد پارادایم نوین بوم شناختی در بین شهروندان اصفهانی پذیرش دارد  با این جزئیات که آن ها به تعادل در طبیعت و محدودیت های رشد باور دارند ولی نسبت به این دیدگاه که  طبیعت برای همه موجودات است دیدگاه تنگ نظرانه ای دارند. همچنین افرادی که آگاهی محیط زیستی بالاتری دارند پارادایم نوین بوم شناختی را بیشتر می پذیرند. بدین ترتیب یافته های این پژوهش واقعیت ها و اصول کلی را در بر دارد و می تواند تلاش های صورت گرفته برای آموزش های دوستدار محیط زیست و بازتعریف آن ها را سامان دهد  و نیازهای آموزشی آتی را تعیین و یا ارزش های محیط زیستی آینده را باز تنظیم کند.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، پارادیم نوین بوم شناختی ، سازمان مردم نهاد ، ادراک ، رفتار محیط زیستی ، رویکرد کیفی