تحلیل قابلیت اطمینان و بهینه سازی تخصیص منابع در شبکه های محاسباتی توزیع شده با استفاده از مدل های Petri Net رنگی و سلسله مراتبی

وجود گره ی اصلی خوشه، منجر به پدیده ی نقطه ی شکست واحد۱میشود. در مدل رایانش پیشرفته باید مشکل وجود خوشه ی اصلی در خوشه برطرف شود. در فرآیند یافتن راه حل این مشکل، الزم است هیچ گره ای به عنوان گره ی اصلی در نظر گرفته نشود. در واقع، مفهوم رایانش گرید، ایده ی کنترل نامتمرکز در محیط رایانش توزیع شده را معرفی کرد. علاوه بر کنترل نامتمرکز، رایانش گرید ویژگی دیگری از سیستم را مطرح کرد. محیط رایانشی میتواند با سیستمهای رایانشی ناهمگن۲ نیز ساخته شود. به این ترتیب مخزن منابع با تجمیع سیستمهای ناهمگن به وجود می آیند که فواید فراوانی فراهم می شود. یکی از چالشهایی که محیط های رایانش توزیع شده برای گسترش در سراسر دنیا با آن مواجه بودند، انجام همکاری بین سیستم هایی با حوزه های مدیریتی متفاوت بود. برای حوزه های مدیریتی متعدد، این چالش مربوط به مدیریت منابع و پیاده سازه ای امن سیستم ها بود. گرید محاسباتی تکنولوژی برای به اشتراک گذاری آسان منابع و ایجاد همکاری در سطح گسترده می باشد. بحث زمانبندی کار و مدیریت منابع در محیط محاسباتی گرید با هدف دستیابی به کیفیت سرویس و دستیابی به پارامترهای غیرعملیاتی، بسیار مهم واساسی است. در سیستم های محاسباتی توزیع شده، سیستم مدیریت منابع، مسولیت زمانبندی واجرای وظایف یا کارها را برعهده دارد. این سیستم، وظایف را به چندین زیر وظیفه تقسیم و آنها را برای اجرای موازی بین منابع محاسباتی موجود در گرید، توزیع می کند. سپس این سیستم، نتایج بدست آمده از اجرای زیروظیفه ها را جمع آوری وادغام کرده و خروجی را به کاربر تحویل می دهد. در این مقاله، زمانبندی و اجرای کارها و نیز مدیریت منابع در محیط گرید، توسط شبکه های پتری رنگی مدلسازی شده و سپس سیستم مدلسازی شده جهت ارزیابی پارامترهای غیرعملیاتی بکارگرفته می شود. مدل پیشنهادی %۳ قابلیت اطمینان انتقال وپردازش داده ها رادر شبکه گرید نسبت به روش های دیگر بهبود بخشیده است

کلیدواژه ها:

رایانش گرید ، شبکه های پتری ، مدلسازی ، توزیع شده ، سلسله مراتبی