مقایسه مقاومت بین بتن های حاوی الیاف برای تولید ورق های بتنی با مقاومت بالا

درحال حاضر اهمیت مقاوم سازی لرزه ای ساختمانها در مناطق لرزه خیز بر کسی پوشیده نیست . با توجه به اینکه ساختمانهای بتن آرمهموجود عموماً بر اساس آیین نامه های قدیمی بدون در نظر گرفتن اثر نیروهای زلزله طراحی و ساخته شده اند و آیین نامه های جدید لرزه ایرا برآورده نمی کنند لذا این ساختمانها باید مورد مقاوم سازی قرار گیرند . تحقیق در خصوص ، یا ضوابط استفاده از ماده HPFRCC بهعنوان یکی از مناسبترین روشهای مقاوم سازی موضعی اعضای ساختمانهای بتن آرمه از اهمیت خاصی برخوردارمی باشد . برای تعمیرساختمانهای بتن آرمه آسیب دیده در اثر زلزله و یا برای اجرای مقاوم سازی لرزه ای ساختمانهای بتن آرمه موجود از روشهای مختلفی میتوان استفاده نمود . در رابطه با ترمیم و یا تقویت اعضای بتن آرمه در حال حاضر دو روش استفاده از ورقه ای فولادی و استفاده از ورقه ایFRP مطرح می باشند . هرکدام از این دو روش دارای نکات ضعف و قوت خاص خود می باشند . از نکات ضعف هر دو روش می توان بهناهمگون بودن این مواد با بتن آرمه و ناهماهنگی در خصوصیات و رفتار آنها اشاره نمود ، تحقیقات اولیه نشان داده است که ماده جدیدHPFRCC که اساساً یک بتن مقاومت بالا با الیاف فولادی ، شیشه ای ، آرامیدوکربنی است که هماهنگی رفتاری مناسبتری با بتن داشته ، واز نظر مقاومت خمشی و برشی در حد دو ماده دیگر (استفاده از ورق های فولادی ویا FRP) می توانند مقاومت بتن آرمه را افزایش دهند . دراین مقاله سعی بر مقایسه کامل بین بتن های حاوی الیاف های فوق از نظر مقاوت فشاری و کششی برای تولید ورق های بتنی با مقاومت بالاشده که در نتیجه نمونه های حاوی الیاف فولادی نتایج مقاومت کششی و فشاری بهتری نسبت به بقیه نمونه ها برای تولید این ورق ها داشتهاست.

کلیدواژه ها:

مقاوم سازی ، ورق بتنی ، الیاف فولادی ، الیاف شیشه ، الیاف آرامید