فراوانی عدم صداقت علمی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی در جهان: مرور نظام مند و متاآنالیز

مقدمه و هدف: نرخ تقلب علمی در ۳۰ سال گذشته افزایش یافته است، اما تاکنون مرور نظام مندی منتشر نشده است که به بررسی شیوع تقلب علمی در میان دانشجویان علوم پزشکی در سطح جهان بپردازد. بنابراین، مطالعه حاضر به مرور فراوانی تقلب علمی در امتحانات دانشگاه های علوم پزشکی پرداخته است. مواد و روشها: در این مرور نظام مند، پایگاه های اطلاعاتی Web of Science، Embase، Scopus، Google Scholar و     PubMed  با استفاده از ترکیب های مختلفی از واژگان کلیدی مرتبط جست وجو شدند. کیفیت مقالات واردشده با استفاده از مقیاس نیوکاسل-اتاوا (Newcastle-Ottawa Scale) ارزیابی گردید. یافته ها: میزان کلی شیوع تقلب علمی ۳۹/۴۶% (با فاصله اطمینان ۹۵٪: ۲۸/۸۳% تا ۵۰/۰۹% ) گزارش شد. بر اساس رشته تحصیلی، این میزان در دانشکده های دندان پزشکی۳۸/۷۰% ، در دانشکده های پزشکی ۴۰/۰۷% (به ویژه ۲۶/۹۸% در میان دانشجویان پزشکی)، در دانشکده های پرستاری۶۰/۸۸%، و در دانشکده های داروسازی ۳۴/۶۴% بود. تحلیل های زیرگروه نشان داد که شیوع تقلب علمی در مطالعات انجام شده پیش از سال ۲۰۱۰ برابر با ۳۳/۷۰% بوده، در حالی که در مطالعات انجام شده پس از سال ۲۰۱۰ به ۴۴/۵۹% افزایش یافته است. کمترین میزان گزارش شده ۴/۷% در ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۹۶، و بیشترین میزان ۷۸٪ در کره جنوبی در سال ۲۰۱۳ بوده است. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای تقلب علمی در میان دانشجویان علوم پزشکی در سراسر جهان و اهمیت حیاتی رشته های پزشکی و پیراپزشکی، ضروری است که اعضای هیئت علمی با استفاده از راهبردهای عملی و مبتنی بر شواهد، که بر پایه تحقیقات گسترده طراحی شده اند، از تخلفات علمی جلوگیری کرده و از حقوق دانشجویانی که با تلاش پیوسته و جدی نمره خود را کسب می کنند، محافظت نمایند.

کلیدواژه ها:

تقلب علمی ، دانشجویان علوم پزشکی ، شیوع ، مرور نظام مند ، فراتحلیل