ارزیابی دز موثر ژنتیکی ناشی از پرتوگیری های پزشکی با شبیه سازی مونت کارلو: یک رویکرد نوین برای پیش بینی اثرات ژنتیکی و بهبود دقت اندازه گیری ها

مقدار دز موثر ژنتیکی ناشی از پرتوهای X پزشکی یکی از فاکتورهای حیاتی است که در کشورهای مختلف مورد توجه قرار دارد. در این مقاله، علاوه بر اندازه گیری این کمیت در سال ۱۴۰۳ شمسی در ایران، روشی مبتنی بر اصول مونت کارلو برای شبیه سازی و پیش بینی دز موثر ژنتیکی ارائه شده است. این تحقیق با بررسی ۶۱ مرکز پرتو پزشکی در سراسر کشور از فروردین تا اسفند سال ۱۴۰۳، دز انباشته شده در اندام های جنسی را با استفاده از فانتوم اندازه گیری کرده است. بر اساس این اندازه گیری ها، مقدار دز موثر ژنتیکی برای سال ۱۴۰۳ برابر با ۱۳۹.۹ میکرو سیورت به دست آمد. همچنین، با استفاده از روش شبیه سازی مونت کارلو، مقدار دز موثر ژنتیکی شبیه سازی شده نیز محاسبه شده و حداکثر خطای بین این دو روش ۶.۳۶ درصد گزارش شده است. برای سال ۱۴۰۴، دز موثر ژنتیکی در ایران برابر با ۱۴۱.۱ میکرو سیورت پیش بینی شده است. با توجه به پیچیدگی محاسبات و زمان بر بودن جمع آوری اطلاعات برای محاسبه این کمیت، روش پیشنهادی قادر است با استفاده از داده های گردآوری شده در دوره های پیشین و تطبیق آن ها با شرایط مختلف، تخمینی قابل اعتماد و دقیق ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

دز موثر ژنتیکی ، شبیه سازی مونت کارلو ، پرتوهای X پزشکی ، پیش بینی دز ژنتیکی ، پرتو درمانی