ارزیابی مدل سازی راهبردی درآمدهای پایدار شهری با تاکید بر شفافیت مالی و نوآوری در نظام مدیریت شهری (موردپژوهی: شهرداری زنجان)

پایداری مالی شهری و شفافیت در مدیریت درآمد، از عوامل کلیدی تحقق توسعه پایدار و حکمرانی مطلوب شهری به شمار می روند. پژوهش حاضر با هدف مدل سازی راهبردی درآمدهای پایدار شهرداری زنجان و بررسی نقش نوآوری مالی و شفافیت در ارتقای تاب آوری مالی انجام شده است. روش تحقیق از نوع کاربردی–تحلیلی و با رویکرد کمی–کیفی (Mixed Methods) بوده و داده ها از طریق پرسشنامه، مصاحبه نیمه ساختاریافته و مستندات مالی شهرداری جمع آوری شده اند. تحلیل های آماری شامل تحلیل توصیفی، همبستگی، رگرسیون چندمتغیره و مدل سازی ساختاری معادلات (SEM) بوده و داده های کیفی با روش تحلیل تماتیک بررسی شده اند. نتایج نشان داد که مالیات های محلی و عوارض خدماتی منابع پایدار با نوسانات پایین هستند، در حالی که درآمدهای حاصل از فروش تراکم و پروانه های ساختمانی ناپایدار و پرنوسان اند. شاخص های شفافیت مالی با میانگین ۳.۸۲ و ضریب همبستگی ۰.۷۱، اثر مثبت و معناداری بر پایداری درآمد دارند، و نوآوری مالی نیز با میانگین ۳.۵۲ و ضریب β=۰.۴۵ به طور مستقیم بر درآمد پایدار تاثیرگذار است. مدل SEM تایید کرد که تعامل بین نوآوری مالی و شفافیت، اثر مثبت و معنی داری بر پایداری درآمد شهری دارد و شاخص های برازش ( CFI=۰.۹۵، TLI=۰.۹۴، RMSEA=۰.۰۴۵) نشان دهنده مطابقت بالای مدل با داده هاست. تحلیل کیفی تاکید می کند که تنوع منابع درآمدی، استفاده از فناوری دیجیتال، مشارکت بخش خصوصی و آموزش کارکنان، کلید ارتقای تاب آوری مالی و کاهش وابستگی به منابع ناپایدار هستند. یافته ها می توانند به عنوان مبنای علمی و سیاستی برای اصلاحات ساختاری و طراحی چارچوب راهبردی درآمدهای پایدار در شهرداری های ایران مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

درآمد پایدار شهری ، شفافیت مالی ، نوآوری مالی ، مدل سازی راهبردی ، شهرداری زنجان