سنجش تاثیر نظام ارزیابی عملکرد بر بهبود شاخص های بهره وری نیروی انسانی در شهرداری منطقه چهار شیراز

زمینه و هدف: این پژوهش به بررسی رابطه بین سیستم ارزیابی عملکرد و سطح بهره وری کارکنان در منطقه چهار شهرداری شیراز می پردازد. با توجه به موقعیت خاص این منطقه از نظر وسعت جغرافیایی و تنوع وظایف، یافته های این مطالعه می تواند راهکارهای عملی برای بهبود مدیریت منابع انسانی ارائه دهد.روش تحقیق: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری شامل ۴۲۰ نفر از کارکنان اداری و عملیاتی منطقه چهار بوده که با استفاده از فرمول کوکران و با خطای ۵%، تعداد ۱۵۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه های استاندارد جمع آوری و با نرمافزارهای SPSS و SmartPLS تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین ارزیابی عملکرد و بهره وری کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (r=۰.۶۹, p<۰.۰۱) مولفه "پاداش و انگیزش" بیشترین تاثیر را داشته است (β=۰.۴۳) و ۴۸% از تغییرات بهره وری توسط متغیرهای ارزیابی عملکرد قابل تبیین است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که در منطقه چهار شهرداری شیراز، سیستم پاداش و انگیزش بیشترین تاثیر را بر بهره وری کارکنان دارد. این یافته بیانگر اهمیت طراحی نظام پرداخت مبتنی بر عملکرد در این منطقه است. همچنین، مولفه آموزش و توسعه در رتبه دوم اهمیت قرار گرفته که نشان دهنده نیاز به برنامه ریزی آموزشی هدفمند است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، بهره وری ، کارکنان شهرداری ، مدیریت منابع انسانی ، شیراز