بررسی تاثیر سیستم ارزیابی عملکرد بر بهره وری کارکنان شهرداری منطقه ۱۱ شیراز

این پژوهش به تحلیل رابطه میان ارزیابی سیستماتیک عملکرد و بهره وری کارکنان شهرداری منطقه ۱۱ شیراز می پردازد. منطقه ۱۱ به دلیل ویژگی های خاص جمعیتی و تنوع وظایف، نیازمند شناخت دقیق عوامل تاثیرگذار بر بهره وری نیروی انسانی خود است. جامعه آماری شامل ۳۰۰ نفر از کارکنان اداری و عملیاتی این منطقه بود که با استفاده از فرمول کوکران، نمونه ای متشکل از ۱۶۷ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. داده ها از طریق دو پرسشنامه استاندارد ارزیابی عملکرد (شامل مولفه های آموزش و توسعه، پاداش و انگیزش، بازخورد مدیران و شفافیت معیارها) و بهره وری (شامل کیفیت کار، سرعت انجام وظایف، تحقق اهداف و رضایت ذی نفعان) گردآوری شدند. این ابزارها از نظر پایایی با ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۰.۹۰ و ۰.۸۸ تایید شدند. تحلیل داده ها با نرم افزارهای SPSS و SmartPLS انجام شد. نتایج نشان داد بین ارزیابی عملکرد و بهره وری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (r=۰.۶۷, p<۰.۰۱). رگرسیون چندمرحله ای نشان داد که مولفه بازخورد مدیران بیشترین تاثیر مثبت (β=۰.۴۵) را بر بهره وری دارد و پس از آن آموزش و توسعه (β=۰.۳۷) و شفافیت معیارها (β=۰.۲۸) اهمیت قابل توجهی دارند. یافته ها اهمیت بهبود فرآیند بازخورد، تقویت آموزش کارکنان و شفاف سازی معیارهای ارزیابی را در ارتقاء بهره وری نیروی انسانی این منطقه تاکید می کند و پیشنهادهای کاربردی در راستای بهبود عملکرد ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، بهره وری سازمانی ، منطقه یازده شیراز ، مدیریت منابع انسانی