تاثیر تراکم دانش آموزان بر کیفیت یادگیری و انگیزش تحصیلی در نظام آموزش و پرورش

هدف این مقاله مروری، تحلیل عمیق و نظام مند تاثیر پدیده تراکم دانش آموزان (کلاس های پرجمعیت) بر دو متغیر حیاتی در نظام آموزشی، یعنی کیفیت یادگیری و انگیزش تحصیلی است. تراکم دانش آموزان، به عنوان یکی از چالش های ساختاری و پایدار در بسیاری از نظام های آموزشی جهان، واقعیتی است که فراتر از یک مسئله مدیریتی ساده، پیامدهای عمیق پداگوژیک و روان شناختی به همراه دارد. این پژوهش با اتخاذ روش مروری-کتابخانه ای و رویکرد توصیفی-تحلیلی، به بررسی گسترده ادبیات نظری و پژوهش های پیشین می پردازد تا مکانیسم هایی را که از طریق آن ها، افزایش تعداد دانش آموزان در یک کلاس درس منجر به افت کیفیت یادگیری می شود، شناسایی کند. این مکانیسم ها شامل مواردی چون کاهش فرصت تعامل فردی معلم و دانش آموز، اجبار معلم به استفاده از روش های تدریس سنتی و معلم محور، عدم امکان اجرای آموزش متمایز و شخصی سازی شده، و ناتوانی در ارائه بازخورد موثر و به موقع است. همزمان، این مقاله به بررسی تاثیرات روانی این پدیده بر انگیزش تحصیلی می پردازد و نشان می دهد که چگونه محیط های شلوغ با تضعیف نیازهای اساسی روان شناختی دانش آموزان، از جمله احساس تعلق، شایستگی و خودمختاری، منجر به کاهش انگیزه درونی، افزایش بی تفاوتی تحصیلی و احساس گمنامی در میان یادگیرندگان می شود. یافته های این مرور نشان می دهد که تراکم بالا، یک چرخه معیوب از مدیریت کلاسی واکنشی، یادگیری سطحی و انگیزه های بیرونی ایجاد می کند که در نهایت، دستیابی به اهداف متعالی آموزش و پرورش، نظیر تربیت شهروندان متفکر و خلاق را با چالش جدی مواجه می سازد.

کلیدواژه ها:

تراکم دانش آموزان ، کلاس های پرجمعیت ، کیفیت یادگیری ، انگیزش تحصیلی ، مدیریت کلاس