استفاده از هوش مصنوعی در آموزش و پرورش به عنوان فناوری آموزشی نوین

هدف از این پژوهش بررسی نقش و کارکرد هوش مصنوعی به عنوان یکی از فناوری های آموزشی نوین در نظام آموزش و پرورش است. با گسترش فناوری های دیجیتال، استفاده از هوش مصنوعی در آموزش توانسته است شیوه های سنتی تدریس و یادگیری را دگرگون سازد و بستری برای یادگیری شخصی سازی شده، تعاملی و کارآمد فراهم آورد. این پژوهش به روش توصیفی–تحلیلی و با بهره گیری از منابع علمی داخلی و خارجی انجام شده است. یافته ها نشان می دهد که کاربرد هوش مصنوعی در آموزش در زمینه هایی همچون ارزیابی هوشمند، تحلیل یادگیری، مدیریت داده های آموزشی، طراحی محتوای تطبیقی و ارائه بازخورد سریع، موجب افزایش کیفیت یادگیری و بهبود عملکرد معلمان و دانش آموزان می شود (احمدی، ۱۴۰۱؛ الطایی، ۲۰۲۲). همچنین، چالش هایی نظیر کمبود زیرساخت های فناورانه، ضعف مهارت های دیجیتال معلمان، هزینه های بالا و دغدغه های اخلاقی، از موانع اصلی اجرای گسترده این فناوری در مدارس است (Zawacki-Richter, ۲۰۱۹). نتایج تحقیق نشان می دهد که برای تحقق آموزش هوشمند مبتنی بر هوش مصنوعی، لازم است سیاست گذاران آموزشی با تدوین راهبردهای جامع، سرمایه گذاری در زیرساخت ها و توانمندسازی معلمان، زمینه استفاده موثر و ایمن از این فناوری را فراهم آورند. در نهایت، هوش مصنوعی می تواند گامی موثر در جهت تحقق عدالت آموزشی، یادگیری عمیق و پرورش مهارت های آینده محور در نظام آموزشی باشد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش و پرورش ، فناوری آموزشی نوین ، یادگیری شخصی سازی شده ، آموزش هوشمند