ارزیابی اثربخشی یادگیری شناختی و عاطفی در پرورش همدلی دیجیتال و مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

با توجه به تحولات سریع فناوری و افزایش نقش ابزارهای دیجیتال در زندگی روزمره، توانمندسازی دانش آموزان در حوزه مهارت های اجتماعی و اخلاق دیجیتال به یک ضرورت آموزشی تبدیل شده است. یادگیری شناختی عاطفی که بر تعامل بین فرایندهای شناختی و هیجانی تمرکز دارد، به عنوان رویکردی نوین در تربیت اجتماعی و اخلاقی دانش آموزان مطرح شده است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی یادگیری شناختی عاطفی در پرورش همدلی دیجیتال و مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان ابتدایی طراحی شده است.در این مطالعه، با استفاده از رویکرد مروری و کتابخانه ای، نظریه ها و یافته های پژوهش های داخلی و بین المللی مورد بررسی قرار گرفتند تا چارچوبی جامع برای تحلیل تاثیر یادگیری شناختی عاطفی بر توسعه مهارت های اجتماعی دیجیتال فراهم شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که این رویکرد آموزشی نه تنها موجب تقویت همدلی دیجیتال و مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان می شود، بلکه اثرات قابل توجهی بر توانمندسازی هیجانی، مهارت حل مسئله، تفکر انتقادی و مهارت های میان فردی نیز دارد.یادگیری شناختی عاطفی به دانش آموزان کمک می کند تا رفتارهای دیجیتال اخلاقی، تعاملات سالم آنلاین و مدیریت هیجانات مرتبط با فضای مجازی را بیاموزند و در محیط های واقعی و مجازی به طور همزمان آن ها را به کار گیرند. همچنین، استفاده از فعالیت های عملی، سناریوهای شبیه سازی شده و پروژه های گروهی باعث تقویت تجربه های یادگیری عمیق، مشارکت فعال و ارتقای انگیزش درونی دانش آموزان می شود.پژوهش های مورد بررسی در این مطالعه نشان می دهند که یادگیری شناختی عاطفی می تواند نقش کلیدی در تربیت شهروندان دیجیتال مسئول، همدل و اخلاق مدار ایفا کند و زمینه ساز توسعه عدالت آموزشی و ارتقای کیفیت تجربه یادگیری در مدارس ابتدایی باشد. یافته ها همچنین حاکی از آن است که این رویکرد، نیازمند توانمندسازی معلمان، طراحی محتوای آموزشی مناسب و چارچوب های اخلاقی و تربیتی است تا اثرگذاری آن به حداکثر برسد.

کلیدواژه ها:

یادگیری شناختی عاطفی ، همدلی دیجیتال ، مسئولیت پذیری اجتماعی ، دانش آموزان ابتدایی ، آموزش اخلاق دیجیتال ، مهارت های اجتماعی