نقش حیاتی نوروترنسمیترها در عملکرد و پاتو فیزیولوژی سیستم عصبی مرکزی
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 26
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HSPC22_021
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1404
چکیده مقاله:
در این مقاله، به بررسی جامع نقش و اهمیت نوروترنسمیترها (انتقال دهنده های عصبی) در عملکرد سیستم عصبی مرکزی (CNS) پرداخته شده است. نوروترنسمیترها مولکول های شیمیایی کوچکی هستند که پیام های عصبی را میان نورون ها یا بین نورون ها و سایر سلول ها منتقل می کنند. آن ها در فرآیندهای حیاتی مانند حافظه، یادگیری، حرکات ارادی و غیرارادی، خواب، احساسات و تنظیم عملکرد اندام های داخلی نقش دارند. این ترکیبات به دو دسته کلی تقسیم می شوند: نوروترنسمیترهای کانونی، مانند گلوتامات و گابا، که شناخته شده تر و پرکاربردتر هستند و نوروترنسمیترهای غیرکانونی، مانند D-سرین و D-آسپارتات، که عملکرد آن ها به تازگی شناخته شده است. یکی از مهم ترین گروه های نوروترنسمیترها، اسیدهای آمینه ای مانند گلوتامات، گابا، گلیسین و D-سرین هستند که به طور گسترده در CNS فعالیت می کنند. گلوتامات به عنوان اصلی ترین نوروترنسمیتر تحریکی و گابا به عنوان مهم ترین نوروترنسمیتر مهاری در مغز شناخته می شوند. حفظ تعادل بین این دو نوع انتقال دهنده برای عملکرد سالم مغز ضروری است، و هرگونه اختلال در این تعادل می تواند منجر به بروز بیماری هایی نظیر صرع، اسکلروز چندگانه (MS)، آلزایمر، پارکینسون و اوتیسم شود. همچنین نقش سلول های گلیال به ویژه آستروسیت ها در تنظیم سطح گلوتامات و گابا از طریق برداشت، تبدیل و بازچرخش آن ها در سیناپس ها مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر این، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد D-آسپارتات و D-سرین نیز به عنوان نوروترنسمیترهای درون زاد در توسعه و عملکرد سیستم عصبی نقش دارند. در ادامه مقاله، به بررسی اختلالات نوروترنسمیترها پرداخته شده است که یا به صورت مادرزادی و نادر هستند یا در طول زندگی و در اثر آسیب های نورونی، اختلال در گیرنده ها، یا ناهنجاری های سیناپسی ایجاد می شوند. شناخت دقیق عملکرد، مسیرهای متابولیکی و نقش این ترکیبات در سلامت و بیماری، فرصت های تازه ای را برای تشخیص زودهنگام و درمان موثر بیماری های عصبی و نورودژنراتیو فراهم می کند. این مقاله با ارائه طبقه بندی ساختاری و عملکردی نوروترنسمیترها و تحلیل نقش آن ها در پاتوفیزیولوژی مغز، دیدگاه جامعی از جایگاه این ترکیبات در علم نوروساینس ارائه می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم چاه
کارشناسی ارشد دانشگاه هرمزگان