هم افزایی طوفان فکری و کار گروهی برای نو آفرینی راه حل های دانش آموزی

در جهان پیچیده و پویای امروز، آموزش مبتنی بر تفکر خلاق و همکاری اجتماعی از ارکان اصلی پرورش شهروندانی کارآمد و نوآور محسوب می شود. دو سازوکار کلیدی در این مسیر، «طوفان فکری» و «کار گروهی»، هنگامی که در محیط های آموزشی به صورت هم افزا به کار گرفته می شوند، می توانند بستر نوآفرینی در حل مسائل دانش آموزی را فراهم آورند. طوفان فکری با تشویق به تولید آزادانه ایده ها و کاهش ترس از قضاوت، فضای شناختی مناسبی برای بروز خلاقیت فراهم می کند، در حالی که کار گروهی با تکیه بر تعامل اجتماعی و یادگیری مشارکتی، امکان پالایش، ترکیب و توسعه ایده ها را میسر می سازد. این مقاله تحلیلی با اتکا بر نظریه های ویگوتسکی (تعامل اجتماعی و منطقه مجاور رشد)، بندورا (خودکارآمدی و یادگیری مشاهده ای)، دیویی (یادگیری تجربه محور) و راجرز (یادگیری اصیل و خودانگیخته)، سازوکارهای نظری و تربیتی هم افزایی طوفان فکری و همکاری گروهی را بررسی می کند. نتایج تحلیل نشان می دهد که چنین هم افزایی نه تنها به افزایش کیفیت فرایند حل مسئله در دانش آموزان منجر می شود، بلکه مهارت های تفکر انتقادی، همدلی شناختی و خودارزیابی درونی را نیز تعمیق می بخشد. به بیان دیگر، ترکیب خلاقیت فردی و تعامل اجتماعی به عنوان دو بعد مکمل، قوه نوآفرینی دانش آموزی را به فعلیت می رساند. در پایان، الگوی «نوآفرینی مشارکتی» به عنوان رویکردی جامع برای تلفیق طوفان فکری و کار گروهی در محیط های آموزشی پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

طوفان فکری ، کار گروهی ، نوآفرینی ، یادگیری اجتماعی ، خلاقیت دانش آموزی.