نقش قصه گویی در تقویت مهارت های زبانی و اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی

قصه گویی به عنوان یکی از روش های آموزشی موثر در دوره ابتدایی، نقش مهمی در رشد همه جانبه دانش آموزان ایفا می کند. این روش با بهره گیری از عناصر روایی، تخیل، و تعامل کلامی، بستری فراهم می سازد تا کودکان در فضایی امن و خلاقانه، مهارت های زبانی و اجتماعی خود را تقویت کنند. قصه ها با ساختار منسجم و جذاب خود، موجب گسترش دایره واژگان، بهبود توانایی بیان شفاهی، و ارتقاء درک مطلب می شوند. همچنین، از طریق همذات پنداری با شخصیت های داستانی، کودکان مهارت هایی چون همدلی، احترام به تفاوت ها، و حل تعارض را تمرین می کنند. قصه گویی با ایجاد فرصت هایی برای مشارکت فعال، گفت وگوی گروهی، و ایفای نقش، موجب افزایش اعتماد به نفس کلامی و کاهش اضطراب اجتماعی در کلاس درس می شود. از منظر شناختی، این روش به تقویت تفکر انتقادی، تحلیل موقعیت ها، و ارزیابی پیامدهای رفتاری کمک می کند. در محیط های چندفرهنگی و دوزبانه، قصه گویی می تواند به عنوان ابزاری برای آموزش زبان دوم و ارتقاء تعاملات بین فرهنگی مورد استفاده قرار گیرد. پژوهش حاضر با بهره گیری از روش مروری، به تحلیل یافته های علمی داخلی و خارجی از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۵ پرداخته و نشان می دهد که قصه گویی می تواند به عنوان راهبردی موثر در برنامه های درسی ابتدایی مورد توجه قرار گیرد. نتایج این مطالعه می تواند راهنمایی عملی برای معلمان، برنامه ریزان آموزشی، و پژوهشگران حوزه تعلیم و تربیت فراهم آورد تا با بهره گیری از ظرفیت های قصه گویی، زمینه ساز رشد زبانی، اجتماعی و شناختی دانش آموزان شوند.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، مهارت های زبانی ، مهارت های اجتماعی ، آموزش ابتدایی ، تعامل کلاسی