تجربه زیسته معلمان شهربانه از آموزش مفاهیم دینی به شیوه تلفیقی با هنر، بازی و داستان های مذهبی

این پژوهش با هدف تبیین تجربه زیسته معلمان ابتدایی منطقه شهربانه از آموزش مفاهیم دینی به شیوه تلفیقی با هنر، بازی و داستان های مذهبی انجام شد. با توجه به تحولات رویکردی در آموزش دینی و ضرورت درگیرسازی عاطفی و شناختی دانش آموزان، این مطالعه با رویکرد کیفی پدیدارشناسی و با بهره گیری از مدل کولایزی (Colaizzi, ۱۹۷۸) صورت گرفت. جامعه پژوهش شامل معلمان ابتدایی مدارس دولتی و غیردولتی شهربانه در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۵ بود. نمونه گیری هدفمند انجام شد و ۱۲ معلم با تجربه تدریس دروس دینی انتخاب گردیدند. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری و تحلیل مضمون انجام گرفت. یافته ها شامل پنج مضمون اصلی بود: (۱) درونی سازی باور از مسیر احساس و تخیل، (۲) هنر به مثابه پلی میان عقل و ایمان، (۳) بازی و داستان برای انتقال غیرمستقیم ارزش ها، (۴) چالش ها و محدودیت های اجرایی، و (۵) پیشنهادها و چشم انداز تحول. نتایج حاکی از آن است که استفاده از شیوه تلفیقی سبب افزایش معنا و علاقه در یادگیری دینی در بین کودکان شده است و همچنین موجب ارتقای خلاقیت حرفه ای معلمان شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش مفاهیم دینی ، هنر مذهبی ، بازی آموزشی ، پدیدارشناسی کولایزی ، داستان مذهبی ، شهربانه سقز