تاثیر هوش معنوی بر ارتقای اشتیاق تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی شهر سقز

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هوش معنوی بر ارتقای اشتیاق تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی شهر سقز انجام گرفته است. این مطالعه از نوع توصیفی–همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان پایه پنجم و ششم ابتدایی شهر سقز در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۵ می باشد. نمونه ای به حجم ۳۲۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل دو پرسش نامه هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸) و اشتیاق تحصیلی شافلی و سالانووا (۲۰۰۲) بود که روایی صوری و محتوایی آنها با نظر متخصصان تایید و پایایی از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب ۰٫۸۹ و ۰٫۹۱ محاسبه شد. داده ها پس از گردآوری، با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۴ و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین هوش معنوی و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان رابطه ای مثبت و معنی دار وجود دارد (r = ۰.۴۷, p < ۰.۰۱). تحلیل رگرسیون نیز بیانگر آن بود که مولفه های آگاهی متعالی، تفکر نقادانه و معناجویی در زندگی، به طور معناداری توانایی پیش بینی اشتیاق تحصیلی را دارند (β = ۰.۴۳, p < ۰.۰۱). یافته ها دلالت بر آن دارند که تقویت هوش معنوی می تواند موجب افزایش انگیزش، پایداری در یادگیری و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان شود و مدرسه در جهت رشد همه جانبه و تربیت انسان های خودآگاه نقش موثرتری ایفا کند.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، اشتیاق تحصیلی ، انگیزش یادگیری ، دانش آموزان ابتدایی ، سقز