تاثیر روش داستان گویی آموزشی بر ارتقای درک مطلب و رشد خلاقیت شناختی کودکان دوره ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش داستان گویی آموزشی بر ارتقای درک مطلب و رشد خلاقیت شناختی کودکان دوره ابتدایی بود. روش تحقیق از نوع کاربردی و به صورت آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل طراحی شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان کلاس های سوم و چهارم ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود که با نمونه گیری تصادفی خوشه ای ۶۰ دانش آموز (۳۰ نفر گروه آزمایش و ۳۰ نفر گروه کنترل) انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل آزمون های استاندارد درک مطلب و خلاقیت شناختی و فعالیت های داستان گویی تعاملی طراحی شده توسط پژوهشگر بود. داده ها با استفاده از آزمون های ANOVA با اندازه گیری مکرر و تی مستقل تحلیل شد.نتایج نشان داد که روش داستان گویی آموزشی موجب افزایش معنادار درک مطلب و خلاقیت شناختی کودکان شد (p < ۰.۰۰۱) علاوه بر این، فعالیت های تعاملی مرتبط با داستان، انگیزه یادگیری و مشارکت فعال دانش آموزان را افزایش داد و فرصت های متعددی برای تمرین تفکر خلاقانه و انعطاف پذیری ذهنی فراهم کرد. یافته ها حاکی از آن است که داستان گویی آموزشی یک روش موثر و جذاب برای پرورش توانایی های شناختی و مهارت های خلاقانه کودکان دوره ابتدایی است و می تواند جایگزین یا مکمل روش های سنتی آموزشی باشد.

کلیدواژه ها:

داستان گویی آموزشی ، درک مطلب ، خلاقیت شناختی ، کودکان دوره ابتدایی ، یادگیری فعال