مدیریت تعارض در سازمان های آموزشی و تاثیر آن بر کارآمدی و عملکرد مدیران و معلمان مدارس

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مدیریت تعارض بر کارآمدی و عملکرد مدیران و معلمان مدارس است. با توجه به ماهیت پیچیده سازمان های آموزشی و تعاملات گسترده انسانی در مدارس، بروز تعارض های فردی و گروهی اجتناب ناپذیر است و نحوه مدیریت آن ها می تواند نقش تعیین کننده ای در ارتقای عملکرد و کیفیت آموزش ایفا کند. پژوهش حاضر از نوع پژوهش توصیفی-همبستگی و جامعه آماری آن شامل تمامی مدیران و معلمان مدارس دوره ابتدایی و متوسطه در یکی از شهر های کشور بود. نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد و داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد مدیریت تعارض و عملکرد آموزشی جمع آوری گردید.یافته ها نشان داد که مدیران و معلمان به طور متوسط از سبک های همکاری و سازش برای حل تعارض ها استفاده می کنند و سطح مدیریت تعارض در مدارس مطلوب است. نتایج تحلیل همبستگی و رگرسیون نشان داد که بین مدیریت تعارض و عملکرد مدیران و معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین سبک همکاری بیشترین تاثیر مثبت و سبک مقابله بیشترین تاثیر منفی را بر عملکرد نشان داد. پژوهش همچنین نشان داد که کمبود مهارت های مدیریتی، فشارهای سازمانی و تفاوت های فردی و گروهی از مهم ترین چالش های مدیریت تعارض در مدارس هستند.پژوهش حاضر با ارائه راهکارهایی مانند آموزش مهارت های حل تعارض، تقویت فرهنگ سازمانی مثبت، ایجاد کانال های ارتباطی موثر و مشارکت کارکنان در تصمیم گیری می تواند به ارتقای عملکرد مدیران و معلمان و بهبود محیط آموزشی منجر شود. نتایج این پژوهش می تواند راهنمای ارزشمندی برای مدیران مدارس و برنامه ریزان آموزشی در جهت بهبود کارآمدی و کیفیت تدریس و یادگیری باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت تعارض ، کارآمدی مدیران ، عملکرد معلمان ، مدارس ابتدایی ، سبک های حل تعارض