چگونه توانستم با ایجاد محیطی امن و شاد در کلاس، اضطراب و استرس ناشی از لکنت زبان در دانش آموز شایان را کاهش دهم؟

چکیدهدر این اقدام پژوهی تلاش شده است تا با به کارگیری راهکارهای آموزشی و روان شناختی، میزان اضطراب و استرس ناشی از لکنت زبان در دانش آموزی به نام شایان یزدانی در پایه سوم ابتدایی مدرسه شهید اسدی بربری ها کاهش یابد. این دانش آموز به دلیل شرایط خانوادگی خاص، جدایی والدین و زندگی نزد مادربزرگ، از اعتمادبه نفس و تعامل اجتماعی پایین تری نسبت به همکلاسی های خود برخوردار بود. معلم با مشاهده ی این وضعیت، تصمیم گرفت از طریق ایجاد فضایی امن، شاد و پذیرنده در کلاس، به تقویت روحیه و کاهش اضطراب او کمک کند. بدین منظور، از روش هایی مانند تشویق کلامی، مشارکت تدریجی در فعالیت های گروهی، همکاری همکلاسی ها، مشاوره ی مدرسه و بازی های گروهی استفاده شد. فرایند اجرای این اقدام پژوهی نشان داد که ایجاد محیطی آکنده از محبت، آرامش و شادابی می تواند تاثیر چشمگیری بر کاهش اضطراب و افزایش اعتمادبه نفس دانش آموزان دارای لکنت زبان داشته باشد. در پایان سال تحصیلی، شایان توانست ارتباط بهتری با همسالان برقرار کند، در گفتار خود پیشرفت نشان دهد و با انگیزه و آرامش بیشتری در کلاس شرکت نماید. نتایج این پژوهش بیانگر اهمیت نقش معلم در ایجاد فضای روانی سالم برای یادگیری موثر و انسانی است.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه ها لکنت زبان ، اضطراب دانش آموز ، محیط امن آموزشی ، شادابی کلاس