پرورش تفکر انتقادی در کلاس: رویکردها، چالش ها و راهکارهای نوین آموزشی

در دهه های اخیر، پرورش تفکر انتقادی به عنوان یکی از اهداف بنیادین نظام های آموزشی در سراسر جهان مطرح شده است. نظام های آموزشی کارآمد دیگر صرفا به انتقال اطلاعات بسنده نمی کنند، بلکه در پی آن اند که یادگیرندگان را به تفکر، تحلیل و ارزیابی فعالانه مسائل ترغیب کنند. در این میان، معلمان نقش اصلی را در هدایت فرایند آموزش تفکر انتقادی در کلاس بر عهده دارند. پژوهش حاضر یک مطالعه مروری و تحلیلی است که با هدف بررسی مفهوم تفکر انتقادی، اهمیت آن در نظام آموزشی، موانع پرورش آن در مدارس و دانشگاه ها و راهکارهای نوین آموزشی برای ارتقای آن در کلاس انجام شده است. نتایج نشان می دهد که روش های سنتی تدریس، ساختار متمرکز آموزش، کمبود مهارت معلمان در طراحی فعالیت های پرسش محور و فضای غیردموکراتیک کلاس، از عوامل اصلی ضعف در رشد تفکر انتقادی در دانش آموزان هستند. با این حال، بهره گیری از راهبردهای نوین مانند یادگیری مسئله محور، گفت وگوی سقراطی، فناوری های تعاملی و ارزشیابی مبتنی بر فرایند، می تواند به تقویت مهارت های تفکر انتقادی در دانش آموزان منجر شود. این مقاله بر ضرورت بازنگری در شیوه های آموزشی و ارتقای شایستگی های حرفه ای معلمان تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

تفکر انتقادی ، آموزش ، یادگیری فعال ، معلم ، نوآوری آموزشی ، مدارس