تاثیر بازخورد مثبت و ارزیابی انگیزشی بر یادگیری عمیق دانش آموزان

این مقاله به بررسی تاثیر بازخورد مثبت و ارزیابی انگیزشی بر یادگیری عمیق دانش آموزان می پردازد و نشان می دهد چگونه ترکیب بازخورد توصیفی، دقیق و بهنگام با ارزیابی معطوف به رشد می تواند گرایش به پردازش معنایی، درگیری شناختی پایدار و انتقال یادگیری را افزایش دهد. هدف، تبیین پیوند میان مولفه های انگیزشی مانند خودکارآمدی، ارزش تکلیف و جهت گیری تبحری با کیفیت راهبردهای یادگیری است تا روشن شود چه شرایطی سبب می شود دانش آموز از بازتولید سطحی به فهم مفهومی و استدلال شواهد محور حرکت کند. روش پژوهش به شیوه تحلیلی توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مقالات معتبر انجام شده است. یافته ها نشان می دهد بازخوردی که بر فرایند، تلاش هوشمند و خطای سازنده تمرکز دارد، همراه با معیارهای شفاف و امکان تامل، باعث تقویت حس کارآمدی، کاهش اضطراب ارزیابی، افزایش پرسشگری و توسعه طرح واره های پایدار می شود. نقش میانجی هیجان های تحصیلی، ادراک عدالت و تعلق به کلاس، همچنین مشارکت همسالان در بازخورد، مسیر اثرگذاری را تقویت می کند. محدودیت های زمینه ای، تفاوت های فردی و نیاز به طراحی تکالیف اصیل نیز به عنوان عوامل تعیین کننده طرح بحث شده است و پیامدهای کاربردی برای کلاس درس تبیین می شود.

کلیدواژه ها:

بازخورد مثبت ، ارزیابی انگیزشی ، یادگیری عمیق ، خودکارآمدی ، پردازش معنایی